Eind oktober was de Duitse stad Essen weer de spellenhoofdstad van de wereld. De internationale spellenbeurs Spiel 2018 trok tienduizenden bezoekers naar de Messe Essen en heeft daarbij weer alle records verbroken. Volgens het slotbericht van de organisator steeg het bezoekersaantal dit jaar naar een record van 190.000 spelliefhebbers. Voor en tijdens de beurs waren er al meer records gesneuveld: het vloeroppervlak groeide met 11% naar 80.000 m2, er waren 1.150 standhouders uit vijftig landen (2017: 1.100) en er werden maar liefst 1.400 noviteiten gepresenteerd.
Dat wij zoveel enthousiaste bezoekers uit de hele wereld aantrekken en zoveel schitterende spellen kunnen presenteren, toont aan dat wij in de Gouden Eeuw van de gezelschapsspellen leven, aldus beursorganisator Dominique Metzler.
Jaren geleden had ik de gewoonte om alle spellen die de moeite waard leken in een uitgebreid beursverslag te presenteren. Met de enorme groei van de nieuwe releases werd dit met het jaar een grotere uitdaging. Ik heb een tijdje geworsteld met de vraag hoe hiermee om te gaan, maar inmiddels heb ik de voor mij juiste modus gevonden. Ik laat de enorme berg nieuws voor wat het is, steek geen tientallen uren in een enorme preview en/of beursverslag, beperk me vooraf tot wat er voorbij komt waaien van een handvol geselecteerde auteurs en uitgevers, wandel ontspannen over de beurs, zie wel wat ik daar tegenkom en speel en ben nauwelijks geïnteresseerd in recensie-exemplaren. Ik heb sinds jaren niet meer zo’n relaxte beurs meegemaakt en ben voor mijn doen met een bescheiden hoeveelheid spellen thuisgekomen.
We werden ook dit jaar overspoeld door worker placement, coöperatieve spellen en Kickstarters. Waarbij de laatstgenoemde categorie grotendeels verantwoordelijk is voor de enorme toename van het aantal uitgevertjes en spellen (naast het feit dat de productie van mooi spelmateriaal steeds toegankelijker wordt). Het gemak waarmee tegenwoordig de spellen van de lopende band rollen lijkt ook de bestaande uitgevers op te jagen tot meer en meer. Ik vraag me af wanneer deze overproductie als een zeepbel uiteen zal spatten. Kwalitatief is de rek er volgens mij al een tijdje uit. Bij veel Kickstarters wordt de redactionele expertise van de traditionele uitgevers al jaren node gemist, terwijl laatstgenoemden ook aan kwaliteit lijken in te leveren door te veel te snel op de markt te willen brengen. Tijdens een bijeenkomst voor retailers kondigde AEG aan de productie te gaan beperken tot een handvol goed ondersteunde titels. Dat zouden meer uitgevers moeten doen.
Ik heb deze beurs geen dominante thematrend ontdekt, al waren er een paar in het oog springende spellen met een Romeinse setting en bleek Tetris-achtig puzzelen ook populair bij andere spelauteurs dan Uwe Rosenberg. Ik heb er in elk geval twee op de kop getikt, het dobbelspelletje Brikks van Wolfgang Warsch (die blijft dit jaar lekker aan de rol) en Arraial van Nuno Bizarro Sentieiro en Paulo Soledade. Volgend jaar gaat Uwe Rosenberg verder met het roll & write spel Patchwork Doodle. Ik neem aan dat 999 Games die naar Nederland zal halen.
Een groot evenement als Spiel, waar veel contant geld in omloop is en bezoekers en standhouders vooral bezig zijn met plezier, is helaas ook aantrekkelijk voor criminelen. Dit jaar was tijdens de beurs een bende actief. Terwijl sommige boefjes de standhouder met een babbeltruc wisten af te leiden, ging een ander er met de kas vandoor. Onder meer Artipia Games was dit jaar de dupe, getuige dit Facebookbericht.
Ik was dit jaar eenmalig op pad met een andere ‘journalistieke’ partner (dat had ik jaren geleden een keer beloofd, dit jaar kwam het ervan). Die hield niet van vroeg opstaan, waardoor ik gedwongen was om een voorovernachting te boeken. Hierdoor was ik dit jaar voor het eerst op de dinsdag in de beurshallen. Dat was een leuke bonus. We hadden zowaar een korte ontmoeting met beursorganisator Dominique Metzler. Haar vriendelijke welkom was hartverwarmend. Ze leek tevreden over het inpassen van de nieuwe hal 6, de puzzel was ook dit jaar goed gelegd. Omdat mijn reisgenoot het hotel pas in april had geboekt, moest ik halverwege de beurs naar een ander overnachtingsadres. Hierdoor kon ik weer aansluiten bij de Friese vriendjes waarmee ik al dertig jaar naar Spiel ga.