Volgens het slotbericht van de beursorganisator heeft het drieëntwintigste Spellenspektakel 9.000 bezoekers getrokken, een stijging van 10% ten opzichte van de vorige editie. Da’s goed nieuws, de groei zit er nog steeds in. Dit jaar niet alleen in bezoekersaantallen, ook het aantal uitgevers heeft een stijgende lijn te pakken. Onder meer met dank aan Kickstarter zagen we dit jaar een toevloed van kleine nieuwe uitgevers, met spellen over droomhuizen, duiken, dictators en meer. Je vond ze soms in een eigen stand, soms op het Indieplein, maar ook in de goedgevulde Auteursstraat op het balkon.
Ook bij de grote jongens was er aanwas. Na een paar jaar kleinschalige aanwezigheid, pakte Jumbo dit jaar uit met een grote stand. Ze hadden er wat te vieren, een paar dagen voor de beurs was Stratego Pirates uitgeroepen tot Speelgoed van het Jaar (categorie 6 en 7 jaar). Jumbo was in 1998, naast de toenmalige organisator 999 Games, de eerste grote Nederlandse uitgever met een eigen stand op deze beurs. Het doet me deugd dat ze er weer in volle glorie staan. In 1999 volgde Ravensburger, onder de bezielende leiding van de toenmalige marketing manager Roel Steinvoorte, het goede voorbeeld van de rode olifant. Wat mij betreft herhalen we de geschiedenis volgend jaar.
Over grote jongens gesproken, kinderspellengigant HABA stond dit jaar voor het eerst op de beurs. Deze uitgever pakte uit met een goedgevulde stand, waar men pronkte met de kersverse Nederlandse Spellenprijs winnaar Avonturenland en tal van andere nieuwe familie- en kinderspellen. Ik speelde er het nieuwe bordspel Meduris. Op een ronde cirkel bouwen de spelers hutten, die in hun eentje twee grondstoffen kosten, maar als onderdeel van een groter dorp snel duurder worden. Toch is het aansluiten bij een dorpsgemeenschap lucratief, omdat je bij het bezoek van de rondreizende druïde dan ook punten kunt verdienen voor de hutten van je dorpsgenoten. Voor het binnentikken van de punten heb je ook grondstoffen nodig. Die verzamel je in vier soorten op het midden van het speelbord, waarbij de sprokkelmethode uitnodigt tot gemene streken. Ik heb dit tactische spel al een paar keer op tafel gehad en ben onder de indruk. Op de beurs was eindelijk de Nederlandstalige editie van de Avonturenland uitbreiding verkrijgbaar. Helaas dacht ik pas in de trein naar huis weer aan mijn voornemen om er een mee te nemen.
999 Games was dit jaar opgerukt naar de voorkant van de zaal. Naast de gebruikelijke grote stand met een mix van zitplaatsen en statafels, hadden ze meerdere thematische stands. Uiteraard kregen hun recente winnaars van spellenprijzen een plek onder het voetlicht: Roar! (Speelgoed van het Jaar in België), Potion Explosion (Speelgoed van het Jaar in Nederland) en Marco Polo (Nederlandse Spellenprijs – experts). Laatstgenoemde deelde een stand met Great Western Trail, de nieuwste veelspelerhit van Alexander Pfister. 999 Games had de productie van dit spel naar voren gehaald, waardoor je het op drie, doorlopend bezette, tafels kon spelen. Ik had afgesproken om Great Western Trail ’s avonds in het hotel te spelen, maar door omstandigheden kwam de beoogde uitlegger pas omstreeks 23.30 uur uit het restaurant naar de speelzaal. Te laat voor een echte kennismaking, wordt binnenkort vervolgd.
Over het hotel gesproken, de speelzaal in de Holiday Inn miste de sfeer van vijftien jaar geleden. Het kan geen kwaad om volgend jaar een paar evenementen in de zaal te organiseren, zoals een klein toernooi, de aanwezigheid van spelauteurs met prototypes enzovoort. Daarnaast kan een barman met gevoel voor gastvrijheid (wat de hork van dit jaar overduidelijk niet had) geen kwaad.
Van een andere nieuwe 999 Games lekkernij heb ik wel kunnen proeven. First Class doet op het eerste gezicht denken aan een kaartspelversie van Russian Railroads. Op zich geen gekke gedachte, beide spellen zijn van dezelfde auteur en ook hier vind je treinen, spoorlijnen en bonussen in alle soorten en maten. Bij First Class word je uitgedaagd om in 18 beurten een winstgevende mix van acties en bonussen samen te stellen. Je acties kies je door kaarten uit een open aanbod weg te nemen. Daarmee koop je aan de ene kant van jouw bordje twee rijen treinwagons, die je opwaardeert tot potentiele winstpuntenmachines, die pas tot uitbetaling overgaan wanneer jouw conducteurs ze hebben bereikt. Aan de andere kant ontwikkel je een spoornetwerk dat goed is voor nog meer punten en lucratieve bonussen. First Class loopt als een trein en speelt lekker vlot. Ik heb alleen nog maar met de eerste twee modules gespeeld. Ik ben benieuwd wat de rest te bieden heeft.
Een andere nieuwe 999 Games titel was het dobbelspelletje Keer op Keer, van het auteursechtpaar Inka en Markus Brand. Hier gooit de actieve speler zes dobbelstenen: drie gekleurde stenen (vijf kleuren en een joker) en drie genummerde stenen (1-5 en een joker). Je kiest een combinatie van kleur en cijfer en kruist het desbetreffende aantal hokjes in de gekozen kleur af op jouw scoreblaadje. De andere spelers mogen een combinatie uit de resterende stenen kiezen. Je verdient punten door kolommen te vullen, alle velden van een kleur te vullen en zo min mogelijk jokers te gebruiken. Een leuk en luchtig dobbelspelletje, dat enigszins doet denken aan Qwixx.
999 Games heeft sinds 2015 een eigen showman in dienst, de voormalige Amersfoortse spellenwinckelier Bert Calis. Geef hem een spelsituatie op een presentatiescherm en een microfoon, dan ontpopt zich binnen een paar seconden een ludieke nazaat van Willem Ruis. Deze beurs leefde hij zich uit op een compacte versie van het partyspel The Unusual Suspects, waarbij de spelers via vragen verdachten moeten zien te achterhalen.
999 Games noemde tussen neus en lippen door dat in het eerste kwartaal van 2017 het nieuwe bordspel Delphi wordt verwacht. Deze Odyssee langs tempels, eilanden en monsters heeft zich de afgelopen twee maanden ontwikkeld tot een van mijn favoriete Stefan Feld spellen. Ik hoorde in Duitsland dat de educatieve carrière van deze auteur tegenwoordig veel meer tijd claimt, waardoor het ontwerpen van spellen noodgedwongen op een lager pitje komt te staan. Het kan dus zomaar een tijd duren voordat er weer iets moois als Delphi verschijnt.