Afgelopen weekend was de Jaarbeurs Utrecht de thuishaven van het achtentwintigste Spellenspektakel, met twee dagen speelplezier in twee goedgevulde hallen. Door de langdurige nasleep van een coronabesmetting voelde ik me niet fit genoeg voor twee beursdagen. Ik heb me beperkt tot de zaterdagmiddag, waarop ik me zes uurtjes kostelijk heb vermaakt. Volgens een persbericht van de organisator trok de beurs 20.000 bezoekers, een stijging van een slordige 10% ten opzichte van het recordjaar 2021.
Ik vond het leuk dat de Duitse uitgever Queen Games weer present was met een eigen stand. Deze uitgever heeft sowieso iets met Nederland, zijn spellen worden geproduceerd bij De Nederlandse Spellenfabriek in Medemblik. Ik heb uitgebreid gesproken met eigenaar Rajive Gupta. Over de kersverse samenwerking met de distributietak van White Goblin Games, over de forse prijsstijgingen bij de productie van spellen en over de indrukwekkende City Collection van Stefan Feld, die t.z.t. zal uitmonden in maar liefst 22 titels. Een bijzonder leuke verrassing was de aanwezigheid van Uwe Mölter, de voormalige redacteur en persman van Amigo, waarmee ik begin deze eeuw veel heb samengewerkt.
Het Onderwijsplein, een initiatief van Patrick Zuidhof, viel in de smaak bij het publiek en de deelnemers. Ik ken Patrick sinds de jaren negentig. Hij was altijd al enthousiast en gedreven over het verbinden van educatie en speelplezier. Het doet me deugd dit in de praktijk terug te zien. Dit plein keert volgend jaar groter terug.
Het Spellenspektakel geeft ook ruimte aan spelauteurs en piepkleine uitgevers. Eerstgenoemde groep vond je terug op het Auteursplein. Een van de blikvangers daar was het spel GRUNN – Pioniers in de Provincie van Robert Brouwer en Arjan van Houwelingen. In dit spel vorm en ontwikkel je een eigen Gronings landschap, waarbij de landschapstegels op verschillende manieren punten opleveren. Je ontwikkelt het landschap door een tegel om te draaien, wat inkomsten genereert en de bouw van gebouwen mogelijk maakt, wat meer punten oplevert. Door tijdgebrek heb ik het op de beurs niet gespeeld. Ik kreeg een exemplaar mee van de vriendelijke auteurs, zodat ik me als spelliefhebber met Groningse roots thuis kan uitleven op mijn geboortegrond.
Het doet me ook deugd dat de beurs ruimte biedt voor spelverenigingen als Roll the Dice en Ducosim. Dit toont de bezoekers de weg naar speelplezier gedurende de rest van het jaar. De Nederlandse Spellenprijs was dit jaar niet ondergebracht bij laatstgenoemde club, maar had een eigen stand waar de genomineerden en winnaars op een mooie manier werden gepresenteerd. Dit is een volgende stap in de professionalisering van de prijs. Ik liep minder warm voor de verloting van de genomineerde spellen. Voor een deel vanwege de uitstraling van zo’n loterij, waarvan de relatie met een deskundige juryprijs mij niet helder is. Maar vooral door de filevorming bij de bekendmaking van de winnaars. Het in een kleine stand en een smal gangpad creëren van een mensenmassa vind ik niet passen in een najaar waarin de virussen om zich heen grijpen.
Over smalle gangpaden gesproken, het was op sommige plekken en momenten hinderlijk vol tussen de stands. De organisator had wat mij betreft een voorbeeld had mogen nemen aan Spiel in Essen, waar de gangen wat ruimer waren opgezet. Het was er zo nu en dan onprettig druk; wat mij deed denken aan het ophokgevoel van de Eindhovense beurzen aan het begin van deze eeuw.
Bij HOT Games wilde ik graag kennismaken met het toegankelijke bordspel Orichalcum van Bruno Cathala en Johannes Goupy. Helaas waren de schaarse tafels steeds bezet en lukte het mij niet om een pot te spelen. De eerste internationale kritieken zijn positief, maar ik wil toch echt zelf even ruiken aan de uitdaging, voordat ik de portemonnee trek. Dat wordt vermoedelijk wachten tot de voorjaarsbeurzen van 2023.
Door tijdgebrek ben ik niet toegekomen aan het besnuffelen van de Nederlandstalige editie van IKI bij Geronimo Games, een spel over een bruisende markt in het Japanse Edo. Deze speeltafels waren in het midden van de overvolle stand ‘verstopt’, waardoor ik ze te laat in beeld kreeg en het lastig bleek een leuke foto te schieten. Het zij zo, ook eentje voor het voorjaar.
Bij 999 Games viel Queensland in de smaak. Leuk dat de desbetreffende spelleiders waren aangekleed als Aussies uit de outback. Ik hoor vooral positieve reacties over deze heerlijke speelse uitdaging. Ik heb in de weken voor de beurs al van dit spel genoten, getuige mijn recensie. Ik vind het mooi dat 999 Games een geslaagde eigen productie naar onze speeltafels heeft gebracht. Ik hoop dat de uitgever hiermee ook internationaal succes heeft. Wat mij betreft is de vieze smaak van het mislukte Don Juan hiermee weggepoetst.
White Goblin Games had ook dit jaar een grote stand, een paar mooie nieuwe releases (denk aan Flamecraft en Endless Winter) en een forse shop waarin met name oudere spellen voor scherpe prijzen werden gedumpt. Petje af voor deze indrukwekkende aanwezigheid. Ik hoorde in de wandelgangen wat gemopper van Nederlandse Endless Winter Kickstarter backers, die nog zitten te wachten op hun exemplaar. Maar daar kunnen de Goblins volgens mij niets aan doen.
Megableu verraste me aangenaam met de Nederlandstalige editie van 10 Dagen door Europa, een leuk en luchtig reisspel van Alan R. Moon en Aaron Weissblum. Aan het begin vul je je kaarthouder met tien kaarten, die je medespelers niet kunnen zien. Er zijn 52 landkaarten in vijf kleuren (één of twee kaarten per land) en 19 transportkaarten (tien vliegtuigen, twee per kleur, en negen boten). De overige kaarten vormen een trekstapel, met drie open kaarten als aflegstapels ernaast. De actieve speler trekt één kaart van de trek- of een aflegstapel. Vervolgens vervang je met deze nieuwe kaart een kaart naar keuze uit jouw kaarthouder of je legt de nieuwe kaart open af. Aldus probeer je als eerste een reis van tien dagen te voltooien. Hiertoe moet elke reisdag passend zijn verbonden met de volgende. Naburige landen kun je te voet bezoeken, met een boot bezoek je een land aan dezelfde zee/oceaan, met een vliegtuig vlieg je naar een land met dezelfde kleur. Verder moet je ervoor zorgen dat je begint en eindigt met een landkaart en dat identieke landkaarten niet naast elkaar liggen.
Ik sluit op de volgende pagina af met een paar foto’s.
Pagina's: 1 2