De Duitse uitgever en distributeur Pegasus presenteert op Spiel een indrukwekkende hoeveelheid nieuwe titels, waaronder Duitstalige edities van Amerikaanse en Franse spellen. Ik beperk me hier tot een handvol van hun eigen nieuwe spellen. De nieuwe spellen van eggertspiele en Edition Spielwiese vind je elders. Je vindt Pegasus op Spiel 2017 in hal 3, standnummer M110.
Istanbul – Das Würfelspiel is een dobbelspel van Rüdiger Dorn, dat uiteraard is geïnspireerd door zijn bordspel Istanbul. Jij probeert als koopman als eerste zes robijnen te bemachtigen. Hiervoor heb je geld en goederen nodig. In dit spel heb je vijf assistenten in de vorm van vijf zeszijdige dobbelstenen. De gegooide symbolen geven aan wat ze jou opleveren: geld, bazaarkaarten of vier soorten goederen. Je gebruikt de opbrengst van de vijf gegooide stenen om twee acties uit te voeren. Twee gelijke goederen zijn goed voor één goederenfiche (te gebruiken als virtuele dobbelsteen). Twee verschillende goederen zijn goed voor één kristal. Drie verschillende goederen zijn goed voor één bruin goederenfiche (joker). Vier verschillende goederen zijn goed voor twee (niet bruine) goederenfiches. Elk geldsymbool is goed voor 2 Lira. Met de kaartsymbolen mag je bazaarkaarten trekken en er één uitspelen (met extraatjes voor jezelf en je medespelers). Tegen betaling van de afgebeelde goederensymbolen mag je één open moskeetegel pakken. Tegen betaling van de afgebeelde goederensymbolen of geld mag je één robijn pakken. Wanneer je vijf moskeetegels bezit krijg je één robijn als bonus. De moskeetegels zorgen verder voor leuke extraatjes, zoals een extra dobbelsteen, extra inkomen of een extra actie. Istanbul – Das Würfelspiel is geschikt voor 2-4 spelers vanaf acht jaar en heeft een speelduur van 20-40 minuten. [info]
4 Seasons is een kaartspel voor twee spelers van team SAIEN. Er zijn 48 speelkaarten in vier seizoenen/kleuren met de volgende waardes: 4x 1, 6x 2, 2x 3. De waarde is zonder kleur ook op de achterkant afgebeeld. De actieve speler geeft twee handkaarten aan de tegenstander. Die legt er vervolgens één in de centrale seizoenzone en één in zijn eigen invloedzone. Daarna trekt de actieve speler twee nieuwe kaarten. Na negen rondes liggen er achttien kaarten in de seizoenzone en heeft iedere speler negen invloedkaarten. Dan wordt elk seizoen afgewikkeld. De speler met de meeste invloed op een seizoen, wint de in het midden uitgespeelde punten van dat seizoen. [Info]
Axio is de nieuwe verschijningsvorm van Reiner Knizia’s legspel Einfach Genial (in Nederland bekend als Genius). De nieuwe naam is ingegeven door een akkefietje met Sophisticated Games. [Info]
Okiya is de Duitse editie van Bruno Cathala’s tweepersoonsspel, dat in 2012 door Blue Orange is uitgebracht. In dit spel moet je als eerste een rij of een vierkant met jouw eigen geisha’s vormen. [info]
Port Royal – Das Abenteuer beginnt is een nieuwe uitbreiding van Alexander Pfister’s kaartspel Port Royal, waarin de spelers coöperatief of zelfstandig vier opdrachten moeten vervullen. Voor het begin van de normale beurten trekken de spelers kaarten van een gebeurtenisstapel. Deze kaarten vereisen dat de spelers bepaalde bemanningsleden verzamelen, of handel drijven met bepaalde schepen. Ze kunnen ook een bonus opleveren. Deze verzamelopdrachten hebben een tijdlimiet. [info]
Asterix & Obelix Mission Zaubertrank is een coöperatief kaartspel van Lukas Zach en Michael Palm. Over dit spel geef ik graag het woord aan Niek Ederveen, die het al een paar keer heeft gespeeld.
Laat ik met de deur in huis vallen: ik heb een zwak voor Asterix. Als kind heb ik alle stripboeken verslonden. Hoewel het niveau van De intrigant, mijn favoriete verhaal, al lang niet meer gehaald wordt, blijf ik er plezier aan beleven. Het zal dan ook geen verwondering wekken dat ik ook met meer dan gezonde belangstelling uitkijk naar Asterix-spellen. Deze maand hebben we weer een dubbelslag: een nieuw album en een nieuw spel. Het nieuwe spel heet Asterix & Obelix – Mission Zaubertrank! Bijzonder is dat dit een coöperatief spel is, wat thematisch goed past. Zes locaties (zoals het woud, de boomhut van de bard en het huis van het stamhoofd) zijn beschikbaar, evenals een opdrachtveld (de menhirgroeve?). Elke speler is een karakter (naast de titelgevers Idéfix en Panoramix), en heeft per beurt twee acties. Een wezenlijke actie is op het opdrachtveld een deelopdracht vervullen. Zijn alle drie deelopdrachten vervuld, dan krijg je een beloning, en draait de volgende opdrachtkaart open. Zo’n deelopdracht bestaat uit het inleveren van een vastgestelde hoeveelheid vissen, maretakken of aardbeien. Die ingrediënten kun je op drie van de zes locaties ophalen, althans per actie twee. Per beurt mag je elke locatie slechts eenmaal benutten.
Dat wordt dus ophalen en wegbrengen. Om te zorgen dat er een interessant spel ontstaat, zet een legionair na elke beurt een stapje op zijn ronde, en voordat hij weer terug is bij zijn kamp moet je alle opdrachten vervuld hebben. Bovendien wordt er na elke ronde een fiche uit een zak getrokken, en wordt daarmee een overeenkomstige plek bij een van de locaties afgedekt. Elk fiche komt drie keer voor, en elke locatie biedt ruimte voor twee verschillende fiches. Zijn beide ficheplekken van een locatie bezet, dan kun je daar niet meer terecht. Trek je een fiche die nergens meer gelegd kan worden, dan trekt de legionair een extra sprintje van twee stapjes. Om fiches weg te krijgen, kun je je geluk beproeven bij de hut van de bard (Kakofonix, voorheen Assurancetourix). Je trekt dan twee fiches uit de zak, en mag overeenkomstige fiches verwijderen – als die er zijn! Je kunt ook toverdrank nuttigen, waarna je dobbelt. Dan heb je kans dat je een of twee fiches naar keuze mag verwijderen, of je krijgt ingrediënten. Je kunt zelfs een kaart krijgen. Bij het stamhoofd (Heroïx, voorheen Abraracourcix) kun je maar liefst drie kaarten krijgen en bij het stulpje van druïde Panoramix kun je twee toverdrankflesjes vullen.
Om te zorgen dat je de juiste ingrediënten hebt voor een deelopdracht, kun je ook besluiten om elkaar spulletjes te geven. Je moet dan wel bij elkaar op de locatie staan (maar dat is niet zo moeilijk; je mag elke beurt twee keer bewegen, en je kunt vanuit elke locatie overal naartoe), en het kost je een actie om twee spulletjes (combinatie van ingrediënten en kaarten) te overhandigen.
In plaats van een gewone actie, kun je ook besluiten twee kaarten te spelen. Dit is over het algemeen veel sterker. Zo zijn er kaarten om twee ingrediënten te pakken, maar ook om de Romein een stapje terug te plaatsen (rare jongens, die Romeinen), een extra actie uit te voeren of op afstand een locatie te gebruiken – zelfs als beide fichesplekken bezet zijn!
Wat het spel nog een extra dimensie geeft, is dat alle karakters een eigen stapel van twaalf kaarten hebben (is die op, dan kun je er geen meer pakken) en een speciale eigenschap. In tegenstelling tot de overige karakters heeft Obelix natuurlijk geen flesje toverdrank, maar kan drie keer in het spel een gebraden wildzwijn nuttigen en mag wel twee keer een deelopdracht in een beurt vervullen, Panoramix mag twee keer dobbelen na het drinken van de toverdrank en de beste worp uitkiezen, Asterix haalt vier kaarten bij Heroïx op, en Idefix mag elke beurt naast de gewone acties twee ingrediënten aan een andere speler geven.
De kunst is het dus om op de juiste momenten en met het juiste karakter de juiste acties uit te voeren. Zo moet je proberen tussen de vier (goed te doen) en acht (is dit mogelijk?) opdrachten te vervullen. Met vier spelers zijn alle karakters in het spel. Aangezien ook elk karakter nog met ingrediënten begint, is dit feitelijk het makkelijkste scenario. Met twee spelers is de uitdaging een stuk groter. Obelix is dan minder handig om mee te laten doen, aangezien hij geen flesje toverdrank heeft, waardoor de druïde-actie nog maar half zo nuttig wordt. Idefix komt altijd goed van pas (heeft twee keer een bonusactie in de stapel, en kan makkelijk ingrediënten doorgeven). Na een aantal Asterix-spellen die wel aardig waren om een keertje te spelen, maar niet konden overtuigen, is dit een positieve verrassing. Het spel heb ik dan ook al regelmatig met plezier op tafel gelegd. Voor spelers die niet afgeschrikt worden door wat eenvoudige Duitse teksten, en best wel eens een coöperatieve uitdaging aan willen gaan, is dit zeker de moeite waard. Heb je ook nog een zwak voor Asterix, dan is dit spel een must. [Info]
Meer informatie:
