Kennismakingen
In Bochum kijk ik niet alleen uit naar de prototypes, maar ook naar de nieuwst verschenen spellen. Zo maakt ik kennis met Animals on Board van Eggert/Pegasus en Kerala van Kosmos.
Animals on board
In Animals on Board proberen de spelen zoveel mogelijk dieren aan boord van hun ark te lokken. Daarbij gaat het niet alleen om de hoeveelheid, maar ook om de soorten. Sommige diersoorten zijn meer waard dan de andere en meerdere van één soort betekent bonus. Helaas heeft een zekere Noah het goddelijke recht opgeëist om paren aan boord te nemen, zodat de paren niets waard zijn. Gelukkig kun je deze goddelijke opdracht letterlijk nemen en is er niets op tegen om een enkeling of een grotere groep aan boord te nemen.
Het systeem is simpel, maar nodigt zeer zeker uit tot tactisch spel en is zeer interactief. Hoe werkt het? Elke ronde arriveert een kudde van 12 willekeurige dieren. De speler die aan de beurt is, kan maar één actie doen: dieren pakken of de kudde splitsen. Helaas mag je niet een enkel dier pakken; het moet altijd om een kudde gaan. Dus splits je de nieuwe kudde in twee delen, waarbij je uiteraard de dieren waarin jij bent geïnteresseerd, in dezelfde kudde houdt. Als je splitst, ontvang je één voedselkist, de valuta in het spel. Je betaalt de dieren met voedselkisten (één kist per dier), dus je bent genoodzaakt om meerdere beurten de kuddes te ‘splitsen’ totdat je toeslaat en een lucratieve combinatie in je rekje zet. Daarbij houd je voortdurend je concurrentie in de gaten: waar gaat hij/zij voor? Welke dieren zet ik bij elkaar zodat het geen smakelijk hapje voor hem/haar wordt? Interactiviteit is troef. Het spel houdt op als een speler tien of meer dieren in zijn ark heeft. Dan worden de punten geteld en de winnaar gehuldigd – of luidkeels van geluk beschuldigd, omdat we zelf niet hadden opgelet welke dieren hij verzamelde. 999 Games komt eind juni met de Nederlandstalige editie van dit spel, De Ark is vol!
Kerala
Ook al gaat het om olifanten: Kerala is een klein spel in een grote doos. Maar dat wil gelukkig niet zeggen het spel niet leuk is. Elke speler start met twee olifantjes die broederlijk op een starttegel met dezelfde kleur staan. Een steeds wisselende startspeler trekt blind vier nieuwe kaartjes uit een stoffen zak. Daar kiest hij er eentje van uit, verbindt deze met een tegel waarop één van zijn olifanten staat en beweegt vervolgens de olifant naar de nieuwe tegel. Dan is de volgende aan de beurt, die uiteraard minder keus heeft – hoe verderop je in de rij zit, hoe groter de kans is dat je een tegel krijgt die je niet kunt gebruiken. Het is de bedoeling dat je aan het einde van het spel van elke van de vijf kleuren een groep met een of meer tegels hebt liggen. Mis je een kleur, krijg je strafpunten. Bovendien mag je van je eigen kleur slechts twee groepen bezitten en van elke andere maar één. Iedere tegel van een kleur die je zo ‘te veel’ hebt, betekent ook weer strafpunten. Gelukkig zijn er ook bonuspunten. Op sommige tegels staan een, twee of drie olifantjes die evenveel bonuspunten waard zijn. En er zijn tegels met twee kleuren in omloop, die mits juist aangelegd zelfs vijf punten opleveren. Wie totaal vastloopt, hoeft (nog) niet te wanhopen. Je mag maximaal twee keer passen en er zijn ook twee soorten tegels in omloop waarmee je een olifant of een tegel mag verplaatsen. Een spelletje Kerala gaat vlot van de hand en duurt ongeveer een half uur. Er is natuurlijk de geluksfactor van wat er uit de zak komt en wat de anderen (meestal zeer bewust) voor je overlaten, maar dat mocht bij mij de pret niet drukken.
Ondanks een lekke band en een alternatieve overnachting door een kwijtgeraakte hotelkamersleutel kijk ik met veel plezier op de derde editie van Bochum terug. Voor de vierde in 2017 heb ik me vast aangemeld….
Erwin: en ik zal proberen om mijn NSP-verplichtingen zo te plannen dat ik volgend jaar wel met je mee kan.
Pagina's: 1 2
