Dit jaar wordt voor de twintigste keer een Spellenspektakel georganiseerd. Een paar mindere jaargangen daargelaten, is Het Spellenspektakel vanaf het begin de grootste en gezelligste spellenbeurs van de Benelux. Ik heb nagenoeg alle Spellenspektakels bezocht, ik was in de jaren negentig in twee periodes (92-93 en 97-99) intensief betrokken bij de organisatie en draag dit prachtige evenement nog steeds een warm hart toe. Tijd voor een ludiek geschiedenislesje.
Het Spellenspektakel was er nooit geweest zonder de lef en de liefde van Michael Bruinsma. Deze enthousiaste veelspeler schudde omstreeks 1990 zijn spaarpot leeg en begon een postorderwinkeltje in Amerikaanse en Britse importspellen. In 1992 trok hij de stoute schoenen aan en organiseerde hij tijdens het weekeinde van Pinksteren zijn eerste Spellenspektakel in het Eindhovense beursgebouw. Dit was een enorme gok, de nieuwe generatie Duitse spellen en Magic waren toen nog niet beschikbaar als publiekstrekkers. Deze beurs moest het hebben van Nederlandse en Vlaamse veelspelers c.q. wargamers, vandaar de keuze voor Eindhoven. Het eerste Spellenspektakel leek in het geheel niet op latere edities. Deze beurs speelde zich af op het balkon, in de zaal stonden een paar auto’s geparkeerd. Het was in omvang een uit de kluiten gewassen conventie.
Michael Bruinsma in actie
Het tweede Spellenspektakel was spectaculair anders. In 1993 werden zo’n beetje alle interessante Duitse en Amerikaanse uitgevers ingevlogen, was de hal gevuld met professionele stands, tientallen speeltafels, waren er beroemdheden uit de internationale spellenscène en was zo’n beetje alles wat je maar kon bedenken hier te spelen. Het Spellenspektakel van 1993 (internationaal bekend onder de snoezige, lieftallige naam Pinkplay) was een topbeurs in aanbod en speelplezier, maar helaas voor Michael niet in bezoekersaantallen. Tot overmaat van ramp had hij de buitenlandse uitgevers beloofd om na de beurs hun resterende spellen in te kopen. Hierdoor werd een kleine postorderwinkel opgezadeld met een enorme voorraad en de bijbehorende financieringslast. Het is vermoedelijk een wonder dat 999 Games dit jaar heeft overleefd. Hmm, een wonder is wellicht niet de juiste term, het lag meer aan magie.
De tweede beurs (foto: 999 Games)
In augustus 1993 deed Magic zijn intrede. Een kenner en liefhebber als Michael had meteen door dat hij met dit nieuwe verzamelkaartspel goud in handen had. Hij haalde Magic naar Nederland en maakte met het bijbehorende verkoopsucces zijn winkeltje gezond. Hierdoor werd ook de financiering van een volgend Spellenspektakel mogelijk. In de daaropvolgende jaren werd het Spellenspektakel gedomineerd door Magic. Van de gezellige spellenbeurs met een divers aanbod was vrij snel niets meer over, dit was een verkoop- en ruilspektakel voor Magicspelers. In 1995 heb ik de beurs zelfs overgeslagen. In 1996 gaf ik de beurs een herkansing, maar werd opnieuw zwaar teleurgesteld. Je kon er nauwelijks een gezelschapsspel spelen. Er waren letterlijk maar een paar tafels en kraampjes voor bordspelers, de rest was nog steeds Magic. Ik was in het najaar van 1995 inmiddels ook getransformeerd tot een Magicspeler, maar deze teloorgang van de beurs stuitte mij tegen de borst.
een historische leesmand
Ik was in die tijd de beursorganisator van Ducosim. Ik ben op Michael afgestapt, heb mijn kritiek gespuid en heb meteen aangeboden om in 1997 een groot spellenterras op te zetten en te bemensen. Ik wilde een plek direct na de hoofdingang, zodat we de bezoekers meteen aan het spelen konden krijgen. Michael reageerde enthousiast en gaf mij en Ducosim alle ruimte en de faciliteiten om dit goed neer te zetten. Het toeval wilde dat 999 Games in 1997 zijn eerste stapjes als uitgever wilde zetten, met Serenissima en Formule Dé als eerste titels. Dit werden de blikvangers van ons spellenterras. Dit spellenterras was een groot succes, dat het speelplezier weer naar het Spellenspektakel haalde. We werden overspoeld door enthousiaste reacties. Aan het prepareren van de Serenissima demonstratiespellen heb ik tot op de dag van vandaag overigens wel een hekel aan stickers overgehouden.
