Graantje de Voorste

Graantje de Voorste is een bluf- en gokspelletje voor 2-6 hongerige vogels en/of sluwe vossen. Het spelmateriaal bestaat uit zes gekleurde speelbordjes met kippenhokken, 42 vogelkaarten en 18 voskaarten in diezelfde kleuren, 78 houten graanblokjes in drie kleuren (39 groene, 26 blauwe en 13 gele), één dobbelsteen en een toegankelijk regelboekje. De graanblokjes worden in de doos geschud en blind getrokken. Elke ronde wordt op elk kippenhok één nieuw graanblokje gelegd. De groene blokjes zijn één winstpunt waard, de blauwe twee en de gele drie. Vervolgens kiest iedere speler één van zijn vijf handkaarten en legt deze gedekt op tafel. De kleur van de kaart bepaalt welk kippenhok je deze beurt bezoekt. De kaarten worden omgedraaid, waarna wordt bepaald wie op welke plek iets te eten krijgt.

Bij een kippenhok zonder kaarten blijven de blokjes liggen. Als bij een kippenhok maar één vogel is gespeeld, dan vreet deze alle daar aanwezige graanblokjes op. Zijn er meer vogels in hetzelfde hok, dan wordt eerst onderhandeld over de verdeling van de blokjes. Leidt dit niet tot overeenstemming, dan bepaalt de dobbelsteen wie daar alle blokjes mag opeten. De spelers tellen de waarde van hun vogelkaart bij de worp op. De hoogste som wint de blokjes. Als in een kippenhok één vos is gespeeld, dan vreet hij alle aanwezige vogels op voordat deze zelf kunnen eten. Deze speler legt de vogelkaartjes bij zijn gewonnen graanblokjes. De waardes van de opgevreten vogels zijn de winstpunten. Bij meerdere vossen wordt verplicht geduelleerd. De som van de dobbelsteen en de kaartwaarde van de vos bepaalt dan wie de vogels opvreet. Als er louter voskaarten in een kippenhok liggen, wordt daar niets gegeten. Er is ook nog een schijtlijster, een bange vogel die meteen wegvliegt wanneer andere kaarten in hetzelfde kippenhok zijn gespeeld. De schijtlijster pikt voor zijn vlucht nog wel één groen graanblokje weg. Voor een daar aanwezige vos laat hij een onwelriekende verrassing achter. Deze keutel levert de eigenaar van die vos twee minpunten op. Aan het einde van de ronde trek je een nieuwe handkaart van de trekstapel.

Na dertien rondes is het spel voorbij en kraait de speler met de meeste punten (de waarde van de gewonnen graanblokjes en/of vogelkaartjes) victorie.

Ten slotte

Graantje de Voorste is niet nieuw, 999 Games kwam in 2008 al met een eerste Nederlandstalige editie. Bovendien is het spel gebaseerd op Razzia van dezelfde auteur, dat begin jaren negentig werd uitgegeven door Ravensburger. Het zegt iets over de aantrekkingskracht van het spelsysteem dat er na al die jaren nog steeds vraag naar is.

Graantje is een leuk en luchtig bluf- en gokspelletje. Uiteraard is het lastig om jouw zetten te plannen. Je bent immers afhankelijk van de kaarten die je trekt en van het onvoorspelbare gedrag van jouw medespelers. Het kan geen kwaad om te onthouden welke voskaartjes zijn gespeeld. Voor elk kippenhok zijn er drie vossen; als deze zijn gespeeld, kun je in dat hok veilig jouw graanblokjes wegpikken (…. tot de aflegstapel opnieuw wordt geschud). De medespelers hebben dat ongetwijfeld ook in de gaten, zodat je alsnog afhankelijk bent van jouw onderhandelingsvaardigheden of van de grillen van de dobbelsteen. Het draait om geluk, het spelsysteem is eenvoudig, maar er is wat mij betreft niets mis met dit onschuldige vermaak in een prachtige verpakking. Het spel wordt leuker naarmate er meer spelers meedoen. Bij twee of drie spelers wordt het gebrek aan concurrentie gecompenseerd doordat iedereen twee kaartjes moet uitspelen. De illustraties zijn van Doris Matthäus zijn zoals gebruikelijk prachtig en koddig.