Slava

Slava is het eerste spel van de nieuwe Nederlandse uitgever Brothers in Games. In dit slagenspel staan meerdere militaire campagnes centraal. Elke campagne bestaat uit acht veldslagen. Elke veldslag leveren de gewonnen kaarten scorepunten op. De speler met de meeste scorepunten wint deze campagne en krijgt daarvoor één winstpunt. Met vijf winstpunten win je het spel. De speelkaarten bevatten allerlei soorten oorlogstuig: vliegtuig, artillerie, anti-tank, tank, infanterie, luchtafweer en één bom. De actuele kaartmix is afhankelijk van het spelersaantal. Iedere speler start met een hand van acht kaarten. Een willekeurige weerkaart (goed of slecht weer) bepaalt de rangorde van deze kaarten. Op een hulpkaartje kun je aflezen wat je met welke kaart kunt verslaan.

De eerste speler komt uit. De volgende speler speelt daarop één kaart naar keuze, ‘kleur’ bekennen is niet nodig. Op basis van de rangorde van de kaarten wint of verliest de volgende speler het onderlinge duel. Volgens dit principe komen alle spelers één keer aan de beurt. Wordt dezelfde kaartsoort vaker gespeeld, dan wint de laatst gespeelde kaart van deze soort (tenzij de commandant van deze kaartsoort is gespeeld, die wint deze onderlinge strijd sowieso). Mocht iemand de derde kaart van een soort spelen, dan wordt deze speler getrakteerd op 20 strafpunten. Uiteindelijk wint één speler de slag, legt hij de gewonnen kaarten op zijn scorestapel en opent hij de volgende veldslag. De alles en iedereen vernietigende bom is een uitzondering, die de complete veldslag neutraliseert, waardoor deze kaarten niemand scorepunten opleveren. De bom wil je niet tot de laatste veldslag van een campagne bewaren; dan krijg je namelijk 10 strafpunten. Over de laatste slag gesproken, de winnaar hiervan krijgt 10 extra scorepunten.

De regels bevatten een variant voor twee spelers (met een derde ‘dummy-speler’) en een teamvariant voor twee teams van twee spelers.

Ten slotte

De eerste potjes moesten we wennen aan de onderlinge krachtverhoudingen van de kaarten. Die zijn immers niet zo duidelijk als een klassieke cijferreeks. We keken constant op de hulpkaartjes om de relatieve waarde van onze kaarten te begrijpen. Dit maakte de eerste kennismaking wat stroever dan mij lief is. Maar het bleek de moeite waard om even door te bijten. Slava is namelijk een leuk slagenspel met een eigen karakter. Bij Slava gaat het niet om het winnen van een aantal slagen, maar om het verzamelen van de meeste punten. Daar moet je goed op letten bij het spelen van je kaarten. Zelf een wagonlading punten binnenhalen is natuurlijk altijd goed, maar soms kan het geen kwaad kaarten te lozen bij een tegenstander waarvan je minder hebt te vrezen. Ik beleef het meeste plezier aan de rangorde bij goed weer. Ik heb de indruk dat ik dan wat meer invloed heb en handmanagement een grotere rol speelt.

Over hulpkaartjes gesproken, naast het meegeleverde overzichtje van wat je met welke kaart kunt verslaan, hadden wij graag een “gespiegelde” versie gezien, waarop wordt aangegeven door welke andere kaarten een bepaalde kaart kan worden verslagen.

Wanneer je het gehele regelboekje doorleest, zijn de spelregels duidelijk genoeg. Al vind ik het prettiger om aan het begin een samenvatting van het spelverloop te lezen. Mijn exemplaar heeft Engelstalige spelregels; op de website van het spel vind je Nederlandstalige regels.

Ik ben gecharmeerd van de illustraties, deze doen me denken aan de tekenstijl van Franse strips uit mijn jonge jaren. De spelregels bevatten geen verwijzing naar een illustrator.