Orichalcum is een nieuw bordspel van Bruno Cathala en Johannes Goupy. De flinterdunne setting is Atlantis, dat in de golven dreigt te verdwijnen. De spelers zijn op pad gestuurd om nieuw land te ontdekken. Aan jou de taak op jouw bordje nieuw land te verkennen, te exploiteren en te bevrijden van monsters. Het spel is een race naar de winst. Heb jij als eerste vijf winstpunten boven jouw speelbord verzameld en alle monsters op jouw eiland gevangen? Dan win je het spel. Punten verdien je op drie manieren: via de aandacht van Titanen, met de bouw van tempels en door het smeden van medaillons van het metaal orichalcum.
In jouw beurt kies je uit het aanbod één actiekaart met daarop een samengestelde terreintegel (1-3 velden). De twee eerste kaarten zijn gratis, de volgende kaarten kosten je één of twee hoplieten. Vervolgens plaats je de terreintegel op jouw eiland. Bevat de terreintegel een vulkaan met een monster, dan komt laatstgenoemde mee. Na het verslaan van zo’n monster wordt de vulkaan een neutrale terreinsoort waarop je flexibeler kunt bouwen. Via grotere gelijksoortige gebieden kun je de bijbehorende Titaan lokken, die goed is voor één winstpunt en een voordeel tijdens het spel. Zonder de juiste gebouwen mag je maar één Titaan met jouw eiland verbinden.
Vervolgens mag je de actie op de gekozen actiekaart uitvoeren. Er zijn vier actiesoorten: werven van hoplieten, productie van orichalcum, bevechten van monsters of bouwen. Met laatstgenoemde actie bouw je een tempel op vier verschillende gebiedsoorten, een gebouw op een passende terreinsoort of een medaillon voor vijf orichalcumblokjes. Er zijn allerlei soorten gebouwen, die verschillende leuke bonussen opleveren. Om een monster te verslaan moet je met 1-4 zeszijdige dobbelstenen (bij inzet van 0-3 hoplieten) zijn waarde behalen of één of meer doodshoofden gooien. Na een succesvol gevecht mag je met dezelfde actie doorvechten tegen andere monsters. Een verslagen monster is goed voor een bonus.
Aan het einde van jouw beurt kun je één extra actie kopen. Deze betaal je met twee hoplieten, twee orichalcumblokjes of twee gevangen monsters.
Ten slotte
Ik ben dol op spellen uit deze ‘gewichtklasse’. Orichalcum weet toegankelijkheid en een vlot spelverloop knap te combineren met tactische uitdagingen en interactie. Vijf winstpunten lijkt vooraf helemaal niets, maar je hebt heel wat te plannen, te kiezen, te verzamelen, uit te breiden en te bouwen om zover te komen. En wanneer Titanen onderdeel van de strategie zijn, kan de interactie zomaar zorgen voor een dramatische kanteling van de winstkansen.
In mijn eerste potjes was ik vooral bezig met het ontwikkelen van mijn economie, om telkens genaaid te worden door vijandelijke eindsprints. Gaandeweg heb ik geleerd dat het verslaan van monsters een belangrijk element is. Met voldoende hoplieten en de juiste gebouwen kun je dit met weinig risico doen. Dit zorgt voor orichalcum en andere extraatjes, per gevangen koppel voor een gratis bonusactie en via de vulkanen voor flexibiliteit bij het bouwen.
Orichalcum is een prima kennerspel, dat ook met twee spelers goed voor de dag komt. Met twee spelers leg je aan het einde van je beurt een actiekaart uit het aanbod af; een extra mogelijkheid om je opponent te zieken.
De spelregels zijn duidelijk en – afgezien van een kopje op de laatste pagina – ogenschijnlijk foutloos. De aangegeven leeftijd van twaalf jaar lijkt wat aan de hoge kant, tien jaar moet ook kunnen.
