999 Games is verzot op lama’s. Naast de luchtige spelletjes van Knizia hebben ze sinds de zomer Phil Walker-Harding’s Lamaland in de catalogus. Deze spelauteur kennen we in Nederland o.a. van Berenpark en Gingerbread House. In Lamaland creëer je met polyvormige landschapstegels een Zuid-Amerikaanse boerderij met akkers, weiden en uiteraard lama’s. Iedere speler krijgt een tableau, drie fundamenttegels, vier markers en 0-3 munten. Zestig polyvormige landschapstegels worden per soort in vijf stapels klaargelegd. Tijdens het spel leg je deze landschapstegels op of naast jouw tableau. Er zijn verder drie soorten speelkaarten: helpers (extra acties), lamakaarten (winstpunten) en opdrachten (winstpunten).
De actieve speler moet allereerst een landschapstegel plaatsen, waarmee hij zijn gebied vergroot of verhoogt. Een tegel moet grenzen aan een bestaand landschapsveld. Na het vergroten van jouw gebied mag je een marker op een opdrachtkaartje leggen of verplaatsen. Bij het verhogen van jouw gebied is het verboden om een identieke tegel volledig te bedekken en om gaten of lama’s te bedekken. Je kunt een fundamenttegel inzetten om het verhogen mogelijk te maken. Na het verhogen krijg je de zojuist bedekte symbolen als beloning: mais, cacao, aardappel, een munt of een helperkaart. Als tweede actie mag je een lama voeren. Dan leg je vier mais, cacao of aardappelen af (2 munten = een joker) en neem je de hoogste lamakaart van deze soort. Vervolgens plaats je een lamafiguur op een leeg veld zonder symbool in jouw gebied. De helperkaarten leveren bonusacties op, die je één keer per beurt mag gebruiken. Denk aan extra opbrengsten of het ruilen van goederen.
Het einde van het spel wordt ingeluid wanneer aan het einde van een spelerbeurt nog maar één soort lamakaart of maximaal vier landschapstegels in de voorraad liggen. Dan speel je door tot iedereen evenveel beurten heeft gehad. Elke lamakaart levert de afgebeelde punten op. Losse goederen en setjes van twee munten zijn één punt waard. Ten slotte krijg je punten voor een marker op een opdrachtkaartje wanneer je aan de voorwaarde voldoet. De speler met de meeste punten wint.
Het regelboekje sluit af met drie varianten: met beginners kun je de markers en de opdrachtkaartjes negeren; met gevorderden gebruik je interactievere opdrachtkaartjes; met de lamavariant moet je een lama altijd op de zojuist gelegde tegel plaatsen.
Ten slotte
Toen ik het spel nog niet in huis had, vreesde ik voor een kopie van Gingerbread House. Na de eerste pot was deze vrees weggenomen, deze lama kan goed op zijn eigen pootjes staan. Dit is een heerlijk puzzel- en legspelletje, waarbij je het ontwikkelen en uitmelken van je grondstoffenmotor goed moet afstemmen op je plannen met de opdrachtkaartjes. De helpers stellen de spelers in staat om te focussen op een voor hen vruchtbare koers, waardoor niet iedereen hetzelfde kunstje doet. Het spelen op eigen landschapjes zorgt niet voor interactie. Toch is die er wel, door de aflopende waarde van de lamakaarten en de strijd om de opdrachtkaartjes (zeker met de variant).
Lamaland is een geslaagde mix van een toegankelijk spelsysteem, uitdagend plannen en puzzelen, voldoende interactie en een mooie uitvoering. Het spel functioneert ook goed met twee spelers. Lamaland is een aanwinst voor het schemergebied tussen familie- en kennerspel.
De spelregels bevatten een paar knulligheden. Zo is men bij het voeden vergeten te melden dat de houten lama op een leeg veld zonder symbool moet worden geplaatst. Bij de eindtelling zijn drie munten afgebeeld, terwijl je voor twee munten één winstpunt ontvangt. Ten slotte had men de gouden doelkaarten wat scherper mogen beschrijven.
