Samoa

Samoa is het eerste gepubliceerde spel van de Nederlandse industrieel ontwerper Lars Jansen. De eerste versie van zijn spel heette Neon Party. Een positieve ontvangst door Nox’ Spellenzolder wekte de belangstelling van 999 Games. Een thematische omzwerving later ligt Samoa op tafel. Mijn eerste kennismaking vond ook plaats aan de gezellige speeltafel van Nox. Midden op tafel ligt een rij met vijf kaarten met maskers in vijf kleuren. Hiernaast leggen de spelers verenkaarten af. Iedere speler krijgt aan het begin in het geheim één van de maskers toegewezen. Via dit masker probeer je winstpunten te verzamelen.

De actieve speler trekt één verenkaart van de trekstapel en legt deze boven of onder een masker naar keuze. Een kaart toont positieve of negatieve punten (-1 t/m -5 en +1 t/m +5). Er zijn ook kaartsoorten met een alternatieve speciale actie, waarmee je een gespeelde kaart mag vernietigen of naar de andere kant van het masker mag verplaatsen. Ten slotte is er een kaart waardoor je twee kaarten mag spelen.

Een ronde wordt onderbroken voor een score wanneer de vijfde kaart bij een masker wordt aangelegd. De maskerzijde met de meeste verenkaarten bepaalt welke kant van de maskerrij compleet wordt gescoord. Alle verenkaarten aan de gescoorde kant worden onder de desbetreffende maskers geschoven. Alle verenkaarten aan de andere kant gaan uit het spel.

Je speelt door totdat de laatste kaart van de stapel is gespeeld. Dan eindigt de ronde met een puntentelling. Iedere speler noteert in het geheim met welke kleur iedere medespeler heeft gespeeld. Elke juiste gok levert vijf punten op. Daarnaast krijg je de punten op de verenkaarten onder jouw masker. Je krijgt helemaal niets wanneer alle medespelers jouw kleur hebben geraden!

Na drie rondes wordt de eindscore berekend. De speler met de meeste punten is de winnaar.

Ten slotte

Elke beurt een willekeurige kaart trekken en aanleggen en niet zeker weten wie welk belang vertegenwoordigt, lijkt op het eerste gezicht misschien op een loterij zonder invloed. Maar Samoa is meer dan dat. Bruut powerplay is niet mogelijk, omdat je niets scoort wanneer de rest jouw kleur raadt. Dit betekent dat je slim en subtiel moet aanleggen. Dit wordt gefaciliteerd door het aanleggen aan twee kanten en met name door de regel dat de kant met de meeste kaarten van de voltooide kleur volledig wordt geteld. Hierdoor kun je puntjes sprokkelen zonder teveel aandacht te trekken, of als afleiding nagenoeg risicoloos vette minpunten bij je eigen masker leggen. Daarbij is het leuk om je medespelers scherp in de gaten te houden en via trash talk tussentijds theorieën over hun plannen en belangen te ventileren. De spanning bij het onthullen van de voorspellingen verhoogt de pret.

Natuurlijk speelt het geluk een grote rol, maar dit zit het speelplezier niet in de weg. Samoa is een leuke mix van invloed, bluf en leedvermaak. Met twee spelers zou ik ‘m niet snel op tafel leggen, meer volk betekent hier meer plezier. Volgens de uitgever is het spel bedoeld voor spelers vanaf tien jaar. Dit lijkt mij onzin, vanaf acht jaar is het prima te doen.