White Goblin Games heeft de afgelopen jaren uitmuntende dobbelspelletjes van de Duitse uitgever NSV naar Nederland gehaald, met de tophit Qwixx voorop. De Goblins hebben dus een reputatie hoog te houden op dobbelgebied. Dit najaar kwamen ze met de eigen productie Ka Pai. Iedere speler krijgt een scorevel met 7×7 velden, waarvan de vier blauwe velden en de vijf totems niet mogen worden gevuld. De twee zeszijdige dobbelstenen tonen in totaal drie vierkanten, vier driehoeken, twee cirkels en drie schuine lijnen. De stenen zijn niet identiek.
een XXL-versie op het Spellenspektakel
Een van de spelers gooit elke ronde beide stenen, waarna alle spelers een resultaat moeten noteren. Bij verschillende symbolen kiest iedere speler één symbool en tekent dit op een leeg veld op zijn blad. Het eerste veld is vrij, daarna moet je altijd orthogonaal naast een gevuld veld tekenen. Bij twee gelijke symbolen moet je ze beide naast elkaar tekenen. Wanneer je een horizontale of verticale rij van drie gelijke symbolen vormt, omcirkel je deze. Een symbool kan maar tot één groep behoren. Deze groepen leveren aan het einde punten op. Een groep lijnen werkt anders, hiermee kruis je een bonusveld naar keuze aan. Groepen van de gekozen soort leveren aan het einde bonuspunten op.
Het spel is voorbij wanneer alle velden op het scorevel zijn gevuld. Dan levert elke groep driehoeken twee punten op, vierkanten drie punten en cirkels vier punten. Je krijgt 2-12 punten voor het verbinden van 2-5 totems. Elke individuele verbinding moet met één symboolsoort zijn gemaakt. Ten slotte krijg je de bonuspunten voor de aangekruiste bonusvelden. De speler met de meeste punten wint het spel.
Ten slotte
Als Ka Pai een paar jaar geleden was verschenen, was het spel mogelijk beter ontvangen. Nu vind ik het op zijn best een aardig roll & write spelletje, dat weinig tot niets toevoegt aan het speelplezier van de vele voorgangers, om nog maar te zwijgen over de toppers in het genre. Je ziet wel wat er wordt gegooid, je vult maar wat in en misschien heb je wel zoveel mazzel dat het uiteindelijk een leuke score oplevert.
Helaas zijn de spelregels – het lijkt wel een traditie bij deze uitgever – weer ondermaats. Zo is de regel over het speleinde ‘alle velden in het centrale veld’ ongelukkig verwoord en heeft men geen kaas gegeten van woordafbreking. Ka Pai ligt voor vijftien euro in de winkels, wat een schaamteloze vraagprijs lijkt voor twee dobbelsteentjes, een enkelzijdig bedrukt scoreblok en vier piepkleine potloden.
Moraal van het verhaal, ik had mijn budget voor dobbelpret achteraf liever aan iets anders besteed.
