In 2007 kwam het verrassende nieuws dat het Spellenspektakel een nieuwe eigenaar had. Libéma Exhibitions had het evenement overgenomen, waarmee de beurs verhuisde naar de IJsselhallen in Zwolle. Dit was slecht nieuws voor de Vlaamse spelers, die liever hadden gezien dat Libéma had gekozen voor de Brabanthallen.
De start in 2007 zag er veelbelovend uit. De belangrijkste uitgevers waren present, de spellenclubs konden zich goed presenteren in een sfeervol bijzaaltje en de beurs trok meer dan 10.000 bezoekers. Het verlies van de Vlaamse en Brabantse spelers leek men goed te hebben opgevangen. Het aantal winkelstands was veel lager dan voorheen, maar dat kon je verwachten tijdens de Sinterklaaspiek van het laatste weekeinde van november. 999 Games had een enorme demostand en bemande alweer een verkoopstand vol magazijnrestanten en verzamelstukken. De opbrengst was dit jaar bestemd voor de slachtoffers van de cycloon in Bangladesh. Een sympathiek initiatief! Een organisatorische misser was de stand met kleine, levende pony’s. Dit was ongetwijfeld leuk voor kleine meisjes, maar die beesten stonken een uur in de wind.
Ook in 2008 zette Libéma een geslaagd Spellenspektakel neer, met een bescheiden stijging van het aantal bezoekers als succesvol resultaat. Dat jaar hoorde ik wel het eerste gemor van vooral kleinere standhouders, die worstelden met de gestegen standhuur versus tegenvallende omzetten.
In 2009 was Libéma het spoor bijster. Omdat enkele belangrijke standhouders uit 2008 waren afgehaakt of hun stand fors hadden verkleind, voelde de organisator zich gedwongen om de beurs ‘in te dikken’. De vrijdag kwam als beursdag te vervallen en de zaal werd een stuk kleiner. De krimp verliep zo voortvarend dat er te weinig speeltafels overbleven voor de bezoekers op de drukke zaterdag. Dit was des te schrijnender omdat er overdreven veel ruimte was toegekend aan een tegelijkertijd gehouden springkussenevenement. De bezoekers stoorden zich aan de ‘halve’ zaal, het geringe aantal demostands en verkooppunten en aan de constante drukte aan de speeltafels. De standhouders waren op hun beurt niet te spreken over de hoge standhuur voor een tweedaagse beurs. Deze gecombineerde onvrede bleek dodelijk. In april 2010 meldden Libéma en 999 Games in een gezamenlijk persbericht dat het Spellenspektakel tot nader order niet meer zou worden georganiseerd.
In 2010 was de beurs van de baan. In het voorjaar van 2011 pikte ik in Amersfoortse kringen geruchten op over een herstart van de beurs. Ene Frank zou met plannen rondlopen. Ik dacht eerst aan Frank Eimers, de man die 10 jaar eerder de beurs tot grote hoogte had doen stijgen, maar hij was het niet. Daarna werd het even stil. Eind april volgde goed nieuws en viel de naam van Frank Bunnik. De nieuwe organisator was er met 999 Games uitgekomen, er zat een Spellenspektakel in de pijpleiding. De beurs zou eerst in november 2011 plaatsvinden, maar werd in de nazomer alsnog uitgesteld tot 2012. Ik vond dit een verstandige beslissing. Hierdoor namen ze de tijd om met de uitgevers en verenigingen aan een prachtig evenement te sleutelen. Een halfgare editie in 2011 zou onherstelbare schade hebben aangericht. Het andere mooie nieuws was de terugkeer naar de plek waar het in 1992 allemaal was begonnen, het Beursgebouw in Eindhoven.
Het Spellenspektakel van 2012 was wat mij betreft een succes. Het bezoekersaantal viel wat tegen, maar verder had dit Spellenspektakel de belangrijkste ingrediënten van de beurzen uit de gloriejaren. En laten we wel wezen, een herstart met een kleine 5.000 bezoekers was een steviger fundament dan de eerste Eindhovense Spellenspektakels ooit hebben gehad.