Afgelopen zomer kwam Quined Games met het meertalige Carson City Kaartspel. Dit spel sluit thematisch aan op het gelijknamige bordspel uit 2009, maar staat inhoudelijk op eigen benen. Je speelt het kaartspel in twee fases met elk negen rondes. In elke fase beschikt iedere speler over zijn eigen set met negen genummerde biedkaarten (waarde 1-9). Elke set heeft verder een uniek symbool, dat wordt gebruikt om gelijke standen te breken. Je speelt één biedkaart per ronde, die je vervolgens de rest van de fase kwijt bent.
De spelers bieden elke ronde gedekt op een open aanbod van een handvol gebiedskaartjes en één personagekaart. Nadat iedereen heeft geboden, worden de biedkaarten omgedraaid en in de biedvolgorde afgewikkeld. De personages bieden leuke voordelen tijdens het spel en/of bonuspunten bij de eindtelling. Met de gewonnen gebiedstegels bouw je jouw eigen westernlandschapje met huizen, saloons, ranches, mijnen enzovoort. Elke gebiedskaart bevat 2 x 2 kavels, jouw landschapje mag maximaal 8 x 8 kavels groot zijn. Verschillende gebiedscombinaties kunnen er – ook in combinatie met sommige personages – zeer veel winstpunten opleveren. Op sommige tegels worden meerdere aantrekkelijke gebouwtjes tegelijk aangeboden. Dit leidt tot spannende biedrondes, waarbij je soms met een lage kaart een mooie buit binnenhaalt en een andere keer met een hoge kaart achter het net vist. Gelijke standen worden gebroken door de per ronde wisselende rangorde van de biedsets.
Na twee fases met in totaal achttien biedrondes is het tijd om de punten te tellen. Met hulp van een scoreblokje werk je de verschillende scoremogelijkheden één voor één af en is het optellen geblazen om de eindscores te bepalen. Wanneer één van de spelers zeer veel personages heeft verzameld, zal zijn telling wat meer tijd kosten.
Ten slotte
Ik vind het Carson City Kaartspel een leuk biedspelletje. De kern is simpel uitgelegd en nadat je bent gewend aan de pictogrammen, de scores en de personages (en dat kost in het begin best wat moeite) speelt het lekker vlot weg. Je hebt achttien beurten lang jouw kaarthand te managen en van alles te kiezen en te plannen, zonder dat het stroperig en taai wordt. Het is wel belangrijk om een beetje uit de onderbuik te spelen. Natuurlijk moet je in de gaten houden wat de rest aan het verzamelen is, maar pers de vaart er alsjeblieft niet uit door alles tot achter de komma na te rekenen. Wees wel alert op de individuele speler die te veel personages verzamelt. Er zijn een paar personages waarmee jij per fase één keer jouw biedkaart kunt verhogen of als eerste iets uit het aanbod kunt snaaien. Wanneer een paar van zulke gasten bij dezelfde speler belanden, heeft hij de kroonjuwelen later voor het uitkiezen.
Je moet het spel altijd met vier spelers spelen. Wanneer je te weinig levend volk aan tafel hebt, wordt het kwartet aangevuld met robotspelers. Dit systeem functioneert en houdt de spanning er ook met minder spelers in, maar uiteraard ontbreekt het ‘lezen’ van de intenties van je medespelers. Vier menselijke spelers is mijn favoriete aantal.
De structuur van de regels is suboptimaal. Zo is het een tikkie merkwaardig dat de puntentelling voor gebouwen twee keer, maar net even anders, in een tabel wordt gepresenteerd. De Nederlandstalige spelregels zijn ronduit teleurstellend. Naast een paar taalfouten is een cruciale spelregel fout vertaald of verwoord. Volgens de foute regeltekst kiest de speler die de hoogste kaart heeft gespeeld als eerste een terreinkaart of een personagekaart, waarna de andere spelers met de klok mee een kaart kiezen. Dit is een speelplezier verziekende fout, de spelers kiezen namelijk in de volgorde van hun biedkaarten. Op de website van Quined Games vind je inmiddels een PDF-bestand waarin deze fout is hersteld.
Leeftijd: vanaf 12 jaar
Speelduur: 30-45 minuten
