Ali Baba

Ali Baba is een verzamelspel van Martino Chiacchiera en Remo Conzadori, dat op Spiel 2017 in een meertalige editie is uitgebracht. De spelers verzamelen setjes schattegels. Voordat het spel begint wordt op het speelbord een piramide van vierkante tegels gevormd. De onderste drie lagen (met vijfentwintig, zestien en negen tegels) liggen gedekt, de bovenste laag bestaat uit vier open tegels. Van de zestig tegels doen er volgens de basisregels zes niet mee, die gaan ongezien uit het spel. Dit betekent dat je niet zeker weet hoe groot de te sparen sets zijn. Op elke tegel is een schat afgebeeld. Er zijn tien soorten met zes exemplaren van elke schat, één op elk van de zes achtergrondkleuren.

De actieve speler pakt één open schattegel en legt deze achter zijn piepkleine zichtscherm, draait daarna de vrijgekomen dichte tegels open en mag ten slotte de speciale actie van de zojuist genomen tegelkleur uitvoeren. Hiermee kun je direct punten scoren, een extra aangrenzende tegel pakken zonder de speciale actie te activeren, een tegel van één van de medespelers jatten, of een tegelsoort of –kleur blokkeren tot jij weer aan de beurt bent.

Het einde wordt ingeluid wanneer de laatste dichte tegel wordt omgedraaid. Dan speel je door tot de rechterbuurman van de startspeler, waarna iedereen nog één keer aan de beurt komt. Dan worden de winstpunten voor de verzamelde schatten geteld. Concentreren op een paar soorten is erg belangrijk, omdat de waarde per soort progressief oploopt (1-21 punten voor 1-6 exemplaren).

Het spel bevat drie varianten. Bij eerste variant liggen de zes verwijderde tegels open naast het bord en kunnen ze via een lamp alsnog worden gekozen. Bij de tweede variant wordt één schatsoort verwijderd, zodat er van de andere soorten zes exemplaren in het spel zijn en je zeker weet waarvoor je spaart. Bij de derde variant gebruik je met twee spelers de kleinere achterkant van het speelbord.

Ten slotte

Het verzamelen van de setjes en het handig uitspelen van de speciale vaardigheden komt goed uit de verf. ‘Inhoudelijk’ vind ik Ali Babi een leuk en listig spelletje, ‘fysiek’ vind ik het helaas bloedirritant. De piramide met de tegels is zo gevoelig voor stoten, dat je constant bezig bent om de schade te herstellen. Daarnaast zijn de zichtschermpjes zo klein, dat ze eigenlijk niet functioneel zijn. Resumerend is Ali Baba een leuk idee, dat helaas zwaar wordt gehinderd door de uitvoering. Da’s jammer, want hierdoor wordt het per saldo weer zo’n typische ‘net niet’ titel van White Goblin Games.