Donkey Derby

In 1989 maakte ik op Spiel voor het eerst kennis met het betere Duitse gezelschapsspel. Niet alles beviel meteen, ik was in het voorafgaande decennium namelijk verwend geraakt door wargames, rollenspellen en pittige Amerikaanse multi-players. Een titel die vanaf het begin in de smaak viel was Favoriten, een race- en wedspel van Walter Müller’s Spielewerkstatt. Favoriten was de jaren daarna een hit op het jaarlijkse Paasspellentoernooi in mijn stamkroeg. De Duitse Spiel des Jahres jury gaf Favoriten in 1990 een plek op de toenmalige Auswahlliste. Op Spiel 2016 keerde dit spel terug in een andere jas. Franjos presenteerde daar Donkey Derby, waarin de paardenrace is vervangen door een derby met ezels en het parcours een andere vorm heeft gekregen.

In Donkey Derby racen vijf ezels over een parcours. Iedere speler heeft drie wedfiches, waarmee hij op een of meer ezels kan wedden. Na afloop van de race leveren de eerste drie ezels winstpunten op. Iedere beurt bestaat uit twee fasen: de wedfase en de racefase.

In de wedfase mag je één van jouw wedfiches inzetten op een ezel naar keuze. De actieve speler mag als eerste wedden, de andere spelers volgen met de klok mee. Het kan soms geen kwaad om een te passen, zodat je wat meer zicht hebt op de winstkansen van de verschillende ezels. Maar wacht niet te lang met de weddenschappen, want de wedvelden raken snel vol en je mag niet meer wedden zodra de eerste ezel de finish bereikt. Bovendien leveren de bovenste wedvelden meer punten op.

In de racefase moet de actieve speler met vijf losse dobbelsteenworpen de vijf verschillende ezels 0-5 velden verplaatsen. Uiteraard gebruik je de hoge worpen voor de ezels waarop jij zelf hebt gewed, maar soms leidt het geduldig wachten op een betere worp niet tot de gewenste uitkomst.

Het spel is afgelopen zodra de derde ezel het finishveld bereikt. Dan verplaats je de op de winnende ezel ingezette wedfiches (in de volgorde van inzet) naar de eerste plaats op het erepodium. De wedfiches van ezels twee en drie verhuizen op dezelfde manier naar hun plaats. Vervolgens kun je op het erepodium aflezen hoeveel punten elk wedfiche oplevert. De speler met de meeste punten wint.

Ten slotte

Donkey Derby is een zeer toegankelijk familiespel, dat ondanks zijn eenvoud voldoende spanning en speelplezier oproept. De dobbelsteen als bewegingsmotor zorgt voor een flink gelukselement, maar door de toedeling van de worpen aan de verschillende ezels is dit niet storend. Sterker nog, het dobbelen en toedelen leidt tot ludiek rumoer aan de speeltafel. Suggesties, kreten van teleurstelling of geluk en uitingen van leedvermaak zijn niet van de lucht. Het wedden voorziet dit loopspel van een lekkere saus, die verder op smaak wordt gebracht door de spanning tussen vroegtijdig wedden en even de ezel uit de boom willen kijken. Het bewegingssysteem heeft het in zich dat soms een speler zonder winstkansen aan het einde als Kingmaker kan optreden. Ik heb hier bij zo’n vlot en luchtig spel geen moeite mee. Volgens de uitgever is het spel geschikt voor 2-5 spelers, maar ik trek het bij voorkeur met vier of vijf spelers uit de kast.

Donkey Derby heeft de tand des tijds wat mij betreft doorstaan. Het doet me deugd dat Franjos ook dit spel van Nederlandstalige spelregels heeft voorzien. Geronimo verzorgt de distributie in het Nederlandse taalgebied.