Spiel 2016 heeft een paar prachtige veelspelertitels opgeleverd, die ik de afgelopen weken met veel plezier op tafel heb gelegd. First Class, Great Western Trail, Railroad Revolution, ik lust er wel pap van. Maar mijn meest gespeelde spel van de laatste twee maanden komt uit een geheel ander genre, het luchtige behendigheidsspel Ice Cool. De oorspronkelijke meertalige editie is van het Letse Brain Games, mijn Duitstalige exemplaar verscheen afgelopen najaar bij Amigo. Ice Cool is niet alleen een winterhit bij mijn jonge neefjes, ook door volwassen medespelers wordt het spel – ondanks de titel – warm ontvangen.
De vernuftige speldoos is als het ware een Russische matroesjka pop, die na het uitpakken een schoolgebouw met vijf verschillende ruimtes oplevert. Deze ruimtes zijn via deuropeningen met elkaar verbonden. Boven sommige deuropeningen vind je houten visjes in de kleuren van de spelers. Iedere speler controleert een spijbelende pinguïn, die op zoek is naar lekkere hapjes. Je speelt net zoveel rondes als er spelers meedoen. Elke ronde is één van de spelers de vanger, de conciërge die met zijn eigen pinguïnfiguur probeert de pinguïnfiguren van de andere spelers te raken. De andere spelers proberen de vanger te ontwijken en moeten onderweg hun eigen houten vissen zien te verzamelen.
De linkerbuurman van de vanger begint. Hij zet zijn pinguïnfiguur op de rode stip in het klaslokaal. Met een tik van zijn wijsvinger verplaatst hij zijn pinguïnfiguur in de gewenste richting. Daarna doen de volgende spelers hetzelfde. Wanneer alle andere spelers zijn geweest, is de vanger aan de beurt. Hij begint het spel aan de andere kant van het speelveld.
Wanneer een normale pinguïnfiguur helemaal door een deuropening met een eigen houten vis gaat, haalt die speler zijn houten vis van de deur en trekt hij de bovenste viskaart van de gedekte stapel. Deze viskaarten bewaar je tot het einde van het spel, dan zijn ze punten waard. Je mag de waarde van de kaarten tot die tijd geheim houden.
Met twee viskaarten met de waarde 1 kun je een leuke truc uithalen. Direct na jouw normale beurt laat je beide 1-kaarten zien en mag je meteen een extra beurt uitvoeren. Laat de twee gebruikte 1-kaarten daarna open voor je liggen. Je kunt ze niet nog een keer gebruiken voor een extra beurt, maar ze tellen wel mee als punten.
Wanneer een van de andere spelers met zijn speelfiguur de pinguïn van de vanger raakt (dat kan in de beurt van de vanger gebeuren, maar ook in je eigen beurt), dan moet die speler zijn pinguïnpas aan de vanger geven. Een speler zonder pinguïnpas mag nog wel blijven spelen om zijn eigen vissen te verzamelen.
De ronde eindigt meteen wanneer één van de spelers de drie houten vissen van zijn eigen kleur heeft verzameld of wanneer de vanger alle pinguïnpassen van zijn medespelers heeft gevangen. Aan het einde van de ronde mag iedere speler voor elke pinguïnpas in zijn bezit één kaart van de stapel trekken. Daarna geeft de vanger de gevangen pinguïnpassen terug en begint een nieuwe ronde met een nieuwe vanger.
Het spel is voorbij wanneer iedere speler één keer vanger is geweest. Dan tellen de spelers de punten op hun verzamelde viskaarten. De speler met de meeste punten wint.
Ten slotte
Ice Cool biedt waar het bij dergelijke spellen om draait: spanning, actie en (leed)vermaak. Daarnaast vereist het rondtikken van jouw pinguïn behendigheid. Met meer ervaring stijgt jouw vaardigheid en kun je jouw speelfiguur spectaculaire moves laten maken. Dan zie je indrukwekkend bochtenwerk, waarmee in één beurt meerdere deuropeningen worden gepasseerd, of springt jouw pinguïn doodleuk over de muren naar een volgende ruimte.
Bij het verzamelen van de winstpunten speelt het geluk een grote rol, omdat de viskaartjes 1-3 winstpunten waard kunnen zijn. Maar de dubbele beurt bij twee 1-kaartjes is vaak zo waardevol, dat de geluksfactor genoeg wordt gedempt.
Het regelboekje bevat een variant voor twee spelers, maar het spel komt beter uit de verf met meer spelers.
Ice Cool is op 19 juni uitgeroepen tot het Duitse Kinderspiel des Jahres 2017. Een slordige maand later was er ineens een Nederlandstalige versie beschikbaar. Deze wordt gedistribueerd door Boosterbox.
Leeftijd: vanaf 6 jaar
Speelduur: 30 minuten