Als echte Pandemicspeler was ik erg benieuwd naar deze Legacy-variant. Het begint net zoals bij het basisspel Pandemic, maar gaandeweg ontwikkelt zich een verhaal. Waar het ene spel eindigt, gaat het volgende spel verder. Van tevoren heb je geen idee welke kant het opgaat en wat je kunt verwachten. Soms is het flink slikken, andere keren overwin je fluitend. Het is in elk geval telkens roeien met de riemen die je hebt, maar er is keuze in overvloed. Dit wordt overigens de gekste recensie die ik ooit heb geschreven, want ik ga natuurlijk niets inhoudelijks verklappen, terwijl dat nou juist hetgeen is dat het spel zo leuk maakt. Wel kan ik schrijven over de inhoud van de doos, wat er globaal gebeurt en wat deze Legacy-variant nou zo interessant maakt.
Zoals gezegd begint Legacy net zoals bij het basisspel. Er zijn vier virussen waarvoor een medicijn moet worden gevonden. Virussen breken uit als je er samen niet snel genoeg wat aan doet. Ook hier speel je karakters, die allemaal een eigenschap hebben, waardoor ze sterker zijn op een bepaald vlak. In Legacy hebben de karakters een soort boekje waarin hun eigenschappen staan. Ook kunnen ze gedurende het spel banden aangaan met andere karakters, zichzelf versterken of schade oplopen. De spelers geven hun karakter een naam en schrijven dat in het boekje. Zo gaan ze meer leven.
Het grote verschil met het basisspel zijn toch wel alle geheime dossiers, geheime vakjes, nog onbekende regels en spelmateriaal en ten slotte de Legacy-stapel. Dit is een stapel kaarten die op volgorde ligt. Je mag op bepaalde momenten in het spel kaarten opendraaien tot je weer een “STOP”-kaart tegenkomt. Zo ontvouwt zich langzamerhand het verhaal en komen er nieuwe zaken of regels in het spel. Ook veranderen er dingen onherroepelijk. Zo worden er kaarten verscheurd en stickers op het bord geplakt.
Bij een uitbraak in een stad wordt een sticker bij die stad geplakt. In het begin is er nog niet zoveel aan de hand in die stad, maar bij meerdere uitbraken in diezelfde stad komen er stickers met een hogere waarde bij. Daardoor wordt het moeilijker om naar die stad te reizen, of om er gebouwen te bouwen. Als karakters toevallig in die stad aanwezig zijn tijdens een uitbraak, dan lopen zij schade op. Dit is een sticker met een vervelende eigenschap die in hun boekje komt. Er is ruimte voor twee van die schadestickers. Bij een derde schade is het karakter dood, lees: “je verscheurt het boekje van dat karakter” en de speler speelt verder met een burger. In een volgend spel kan de speler een ander karakter kiezen.
Legacy bestaat uit 12 maanden. Als de spelers een maand hebben gewonnen, gaan ze door naar de volgende maand. Hebben ze de maand verloren, spelen ze de maand nogmaals. Daarna gaan ze sowieso door naar de volgende maand. Zowel bij winst als verlies kiezen ze gezamenlijk twee opwaarderingen, dit kunnen bijvoorbeeld permanente onderzoekstations zijn, opwaarderingen voor karakters of positieve mutaties van virussen. Ook zijn er stickers voor stadkaarten, waardoor zo’n stadkaart ook als gebeurteniskaart kan worden ingezet. Een mooi systeem is het financieringsniveau. Zodra het team wint, hebben ze minder hulp nodig en kan het financieringsniveau (aantal gebeurteniskaarten) omlaag. Hebben ze verloren, dan hebben ze juist extra hulp nodig om de boel te redden en gaat het financieringsniveau daarom omhoog.
Ten slotte
Ik ben erg enthousiast over Legacy. Al die geheime vakjes en deurtjes, de verrassingen die daar telkens uitkomen, maken het spel erg boeiend. Het voelt als een klein kind dat cadeautjes uitpakt. Wij hebben het spel helemaal met z’n tweeën doorlopen. De eerste vijf maanden verliepen bij ons probleemloos. Daarna brak de pleuris uit. Het werd dramatisch. En wat konden we er tegen doen??? Voorlopig helemaal niets. Hopen en bidden. Maar ook dat mocht in eerste instantie niet baten. Gelukkig hebben we de nooddoos nooit nodig gehad, maar het was soms echt kantje boord. Dan ineens verschijnen er toch weer lichtpuntjes. Het blijft boeiend tot het laatst.
Een klein minpuntje is wel dat je niet te veel tijd moet laten zitten tussen de diverse spellen. Er komen telkens best veel kleine regeltjes en andere dingetjes bij. Als je te lang wacht, ben je die vergeten en je moet alles eerst weer opfrissen.
En dan het verscheuren van kaarten en boekjes. Als echte spellenliefhebbers kunnen wij dat natuurlijk niet over ons hart verkrijgen. Daarom hebben wij ze keurig in een apart vakje gelegd. Niet dat we er waarschijnlijk nog iets mee gaan doen, maar toch… De hamvraag is natuurlijk of je het spel nog kunt spelen als het eenmaal is uitgespeeld. Nee, niet meer de Legacy-variant, maar je kunt het nog wel als basisspel spelen (mits je geen speelkaarten verscheurt). Negeer gewoon de stickers op het bord, speel met de karakters zonder de extra stickers in hun boekjes. Of juist wel als variant. Je hoeft het spel daarom niet weg te doen als je bent uitgespeeld.
Na 12 maanden vol avontuur sloten wij met weemoed de doos… Voorgoed… Wat mij betreft mag er heel snel een seizoen 2 komen!
Leeftijd: vanaf 14 jaar
Speelduur: 60 minuten
