Escape!

Sinds juni 2015 is Nederland een spellenuitgever rijker. Bloom Games is opgericht door spelauteur Johan Bloem, voor de uitgave van zijn kaartspel Escape!. Dit spel is bedacht naar aanleiding van een verzoek van de museumshop van het Nationaal Gevangenismuseum in Veenhuizen. Daarmee laat het thema zich gemakkelijk raden, gevangenen die proberen te ontsnappen. Dit is gevat in een spelsysteem dat rechtstreeks is afgeleid van de public domain klassieker Pesten. Escape! is verpakt in een stevig doosje met een koddige coverafbeelding. Het spelmateriaal bestaat uit 116 speelkaarten: vier setjes van 19 boeven in vier verschillende kleuren, aangevuld met 40 actiekaarten.

Je start met een hand van zeven kaarten, die je als eerste moet zien te lozen op een centrale aflegstapel. Deze aflegstapel wordt aan het begin gevormd door de bovenste kaart van de trekstapel om te draaien. De actieve speler mag één handkaart op de stapel afleggen, wanneer kleur, waarde of actiesymbool gelijk zijn aan de bovenste kaart van de aflegstapel. Kun of wil je geen kaart afleggen, dan moet je een kaart van de trekstapel pakken. Wanneer deze kaart wel past, mag je hem alsnog afleggen.

Net als bij Pesten draait het spelletje om meer dan het simpelweg afleggen van kaarten. Ook Escape heeft actiekaarten, waarmee je de volgende speler kunt pesten of jezelf kunt bevoordelen. De meeste actiekaarten zijn oude bekenden: de volgende speler moet twee kaarten pakken, hij moet een beurt overslaan, de speelrichting wijzigt of de kleur wisselt. De van Pesten bekende joker (hier ‘veroordeeld’) laat je ook hier vijf kaarten trekken, maar is hier op een leuke manier gepimpt met de mogelijkheid om te bluffen c.q. de ander daarop te betrappen. Verder bepaal jij welke medespeler je als slachtoffer uitkiest. Bij deze ‘veroordeling’ zijn de spelregels ongelukkig verwoord. Men start met de spelregel dat je de kaart alleen mag spelen wanneer je geen boeven van de gevraagde kleur hebt. Vervolgens blijkt dat dit wel degelijk mag, omdat er anders niet kan worden gebluft. Escape heeft met de ‘uitbraak’ verder een variant op de ‘zeven’, waarmee je al jouw handkaarten van dezelfde kleur in één klap kunt afleggen. Nieuw is ook de kaart ‘opgepakt’, waarmee je een vorige speler een boefkaart laat terugnemen.

Wanneer je nog maar één handkaart hebt, moet je dit melden door ‘escape’ te roepen. Vergeet je dit, dan moet je als straf drie kaarten trekken. Volgens het regelboekje krijg je deze straf wanneer jouw omissie wordt opgemerkt voordat de volgende speler is begonnen aan zijn beurt. Neem je deze regel letterlijk, dan word je dus gestraft in jouw eigen beurt (bijvoorbeeld een ondeelbare seconde nadat je de voorlaatste kaart hebt gespeeld). Dit lijkt mij speltechnisch onhandig, ik heb er daarom ‘tijdens de beurt van de volgende speler’ van gemaakt.

Er wordt gespeeld totdat de eerste speler zijn laatste kaart heeft afgelegd. Dit moet een gekleurde boefkaart zijn, je mag een actiekaart niet als laatste spelen. Dan krijgen de andere spelers strafpunten voor hun resterende handkaarten. De gekleurde boefkaarten leveren de afgebeelde waarde aan strafpunten op, bij actiekaarten kan de schade oplopen tot 50 strafpunten. Volgens de spelregels speel je door totdat iemand meer dan 750 strafpunten heeft.

Ten slotte

Ik behoor overduidelijk niet tot de doelgroep voor deze bewerking van Pesten. Ik ervaar bij mijn kaartspellen graag wat meer invloed. Ik heb Escape! daarom bewust getest met mijn neefje van negen, die naar eigen zeggen dol is op Pesten. Om misverstanden te vermijden, het manneke is een schat van een kind, ik heb het hier uitsluitend over het kaartspel. Hij heeft genoten van onze potjes Escape!. Hij vond met name de blufvariant op de ‘joker’ erg leuk en ik kreeg de indruk dat zijn eindsprint met een ‘uitbraak’ hem ook goed is bevallen. Speel jij wel eens een potje met liefhebbers van Pesten, dan kun je dit luchtige kaartspel volgens ‘Bordspeler junior’ met een gerust hart op tafel leggen. De nieuwe acties verhogen het klassieke speelplezier.