Grog Island

Wat doe je, wanneer je als succesvolle piratenkapitein de pensioensgerechtigde leeftijd nadert? Je zoekt een leuk (schier)eiland waar je je kunt vestigen om je laatste jaren op een prettige manier door te brengen. En om niet meteen voor rentenierende piraat door te gaan, koop je wat onroerend goed op het uitverkoren land en schaf je een aantal bedrijfjes aan voor een ‘legitiem’ inkomen. Vervelend alleen dat er nog meer kapers op de kust zijn die de leukste plekjes voor je neus proberen weg te kapen…… Zover het thema van Grog Island van Michael Rieneck, het in de herfst van 2014 uitgegeven spel van Eggert & Pegasus Spiele. Michael Rieneck kennen we vooral als co-auteur met Stefan Stadler, met wie hij onder andere Cuba en De Kathedraal (+ uitbreidingen) maakte. Met Grog Island laat hij zien dat hij ook alleen in staat is om een leuk spel te maken.

In de doos vinden we een kleurrijk speelbord met de vijf (schier)eilanden, vijf havens, twee sporen voor het bijhouden van geld & winstpunten en een veld voor de dobbelstenen. Verder nog 36 houten piratenfiguren voor de maximaal vier spelers, diverse kaartjes en twee handleidingen (Duits en Engels), alles van een kwaliteit die we van Eggert/Pegasus gewend zijn. Goede spelmaterialen zijn echter geen garantie voor een goed spel, dus het wordt hoog tijd voor enige uitleg over het spel zelf.

Grog Island is een dobbelspel, van het soort dat we met name van Stefan Feld (Brugge, Bora Bora, Burgen von Burgund) kennen: je gooit een aantal dobbelstenen en zet die in op bepaalde actievelden, waarbij het aantal ogen op de dobbelsteen van invloed is op de actie. Michael Rieneck heeft hier echter een heel andere draai aan gegeven, omdat de dobbelstenen ook nodig zijn om te bieden voor de acties. Later meer hierover.

Iedere speler ontvangt aan het begin van het spel zes kaarten met condities voor de te behalen winstpunten. Dat kan de meerderheid op een bepaald eiland zijn, maar ook punten voor handelsgoederen of voor specifieke gebouwen (herberg, wapenhandelaar…). Hier kies je er drie uit, waarvan je verwacht dat de condities haalbaar zijn. Zij bepalen voor een groot deel je (geheime) doel in het spel, want het gaat tenslotte om de punten.

Grog Island speel je in rondes met een steeds opschuivende startspeler. Deze startspeler gooit de vijf verschillend gekleurde dobbelstenen (groen-blauw-oranje-geel-grijs) en legt ze op de corresponderende vakjes op het speelbord. Vervolgens legt hij één of meer dobbelstenen van hoog naar laag op de actievelden en doet daarmee een ‘bod’. Daarbij is het van belang dat:

• de kleur van de dobbelsteen het eiland aangeeft waarop de actie plaatsvindt;
• het aantal ogen de hoogte van het bod bepaalt;
• de hoogste dobbelstenen steeds op de twee actievelden ‘aankoop gebouw’ moeten liggen.

Hierna is de volgende speler aan de beurt, die de dobbelstenen opnieuw groepeert en een hoger bod doet. Dit gaat net zo lang door totdat niemand meer hoger kan of wil bieden. De winnaar voert vervolgens de met dobbelstenen bezette acties uit, waarna de startspeler met de klok mee opschuift en het bord wordt klaargemaakt voor de volgende ronde. Spelers die passen, gaan de ronde gelukkig niet met lege handen uit: zij ontvangen handelsfiches in de kleuren van de dobbelstenen die voor het laatste bod zijn gebruikt. Hoe meer dobbelstenen, hoe beter voor de passer, dus hier moet je als bieder rekening mee houden. Niets is leuker dan een speler die nog maar zes geld heeft, een enkele dobbelsteen met zes ogen voor te zetten, zodat deze knarsetandend moet passen en slechts één handelsfiche ontvangt. Passende spelers ontvangen overigens niet alleen fiches, maar mogen deze fiches ook gebruiken voor een handelstransactie op een van de schepen in de haven. Hiermee verkrijg je geld, schatkist- of piratenkaarten, of mag je tegen inlevering van vier fiches in dezelfde kleur een gebouw kopen. De schatkist- en piratenkaarten zorgen ervoor dat het bieden niet al te voorspelbaar wordt. Schatkistenkaarten hebben een waarde van 1, 2 of 3 goud en vormen zo een geheime reserve voor de speler. Piratenkaarten kunnen een dobbelsteen van een bepaalde kleur draaien op een ander ogenaantal, hetgeen natuurlijk onmiddellijk van invloed is op het actuele bod.

Elke speelronde kan er maar één speler de biedronde winnen, dus je zult moeten plannen wanneer je toeslaat en welke combinatie van dobbelstenen welk bod waard is. Zowel qua meerderheden als qua gebouwen zijn er ongetwijfeld spelers die op hetzelfde als jij azen, dus het is ook belangrijk om op tijd te zijn. Niet te opzichtig natuurlijk, want anders zijn je medespelers graag bereid om jouw overwinningsbonussen te blokkeren.

Als een speler al zijn piraten op het bord heeft geplaatst, wordt de ronde spel afgespeeld en worden alle punten geteld. Aangezien je niet weet welke overwinningscondities de medespelers precies hebben, is dat menigmaal een verrassing en blijft het spel daardoor spannend.

Ten slotte

Speelduur (60-75 minuten) en moeilijkheidsgraad zijn goed in evenwicht, net zoals de mix van geluk en tactiek. Het originele bied- en actiemechanisme met de dobbelstenen is voor mij de motor van het spel en tilt Grog Island uit boven het gros van dobbel & worker placement spellen.

Erwin: ook ik ben gecharmeerd van dit spel. Het innovatieve biedsysteem is op een leuke manier verweven met het uitvoeren van de acties op de eilanden. Wat je biedt, bepaalt namelijk meteen wat je waar kunt doen. Dit voorziet het bieden van leuke uitdagingen.