Tactic/Selecta had ook dit jaar een gigantische stand naast de ingang. Op meer dan 40 tafels demonstreerden zij tientallen spellen. Van toegankelijke actiespellen voor jonge kinderen en gezinnetjes, tot populaire lekkernijen voor ervaren spelers. In de laatstgenoemde categorie zouden ze er verstandig aan doen om volgend jaar wat meer tafels met hetzelfde spel te vullen. Ook populaire titels als Five Tribes, Realm of Wonder, Blackfleet en 7 Wonders kon je in hun stand maar op één tafeltje spelen, waardoor veel liefhebbers teleurgesteld moesten afhaken. Minder diversiteit lijkt me ook prettiger voor de spelleiders, die dan gemakkelijker meerdere tafels kunnen behappen.
Ravensburger was dit jaar low profile aanwezig. In een stand van een distributeur werden vooral producten van Smart Games gedemonstreerd en vond je zo nu dan een bordspel van Ravensburger zelf. Volgend jaar zie ik de blauwe driehoek graag wat prominenter in beeld. Hetzelfde geldt voor de rode olifant van Jumbo. Het maakt me niet uit dat deze uitgever de verbinding met de veelspeler is verloren, op deze beurs hoort Jumbo gewoon zijn familie- en kinderspellen te demonstreren.
Rielekst had ook dit jaar een smaakvolle stand in twee delen. In de ene helft vond je de kaartspellen van het eigen label, waaronder het nieuwe Clover. De andere helft stond in het teken van de nieuwe abstracte label epstRekt.
PlayThisOne had een veel betere plek dan vorig jaar, waardoor de stand nu wel opviel en de tafels goed bezet waren. Ze demonstreerden daar het bekende trio Bloqs, Ugo en RoboRama. Laatstgenoemde viel blijkbaar in de smaak, de spellen gingen als warme broodjes over de toonbank van de Rode Pion.
De naaste buren van Quined Games stonden er ook beter bij dan de marktkraam uit vorige jaren. In een normale stand demonstreerden zij de Nederlandstalige edities van Aquasphere en Keyflower en de Spiel releases Golden Ages en Massilia.
De Rode Pion had dit jaar een enorme vierkante winkelstand, waar op drie kanten de spellen van respectievelijk 999 Games, Tactic/Selecta en White Goblin Games werden verkocht. Elke kant keek uit op de demotafels van de desbetreffende uitgever. Erg handig! Op de vierde kant vond je een mengelmoes van de andere uitgevers en een paar koopjes. Het viel me op dat de stapel Roborama’s hier snel kleiner werd. De meest opvallende aanbieding was King of New York voor slechts 25 euro. Ik kon de verleiding gemakkelijk weerstaan. In een proefpot kon ik de meerwaarde ten opzichte van King of Tokyo niet ontdekken. Meer gedoe, meer chroom, minder elegantie, laat maar zitten.
Het tweedehandssegment werd weer afgedekt door ’t Ezelsoor en Bekant Alles. Daar konden bijvoorbeeld de liefhebbers van klassiekers hun hart ophalen.
Het bezoekersaantal was dit jaar hoog genoeg om ook volgend jaar aan een groter en mooier Spellenspektakel te werken. Dan is het zaak dat ook de wegblijvers onder de Nederlandse uitgevers en distributeurs hun steentje gaan bijdragen aan deze belangrijke bouwsteen van de Nederlandse spelcultuur. Als men dit weet aan te vullen met wat meer buitenlanders (ik kreeg de indruk dat Peter Eggert het een gezellige beurs vond…..), dan staat ons weer een prachtig evenement te wachten. De organisator moet dan wel even nadenken over de stands van de spellenclubs. Je kunt het eigenlijk niet maken om uitgevers op het balkon te zetten, terwijl de clubs een A-locatie in de zaal krijgen (hoe graag ik ze die plek ook gun).
In 2015 is het Spellenspektakel op 7 & 8 november. Dan ben ik weer van de partij.
Tekst & foto’s: Erwin Broens
November 2014
Meer Spellenspektakel: