Pittige Pepers

Pittige Pepers is een nieuw kaartspel van Reinhard Staupe. Deze Duitse spelauteur is gespecialiseerd in kaartspellen voor kinderen, maar biedt zo nu en dan ook speelplezier voor de gehele familie. Pittige Pepers is er een van de laatstgenoemde soort. Het Duitse origineel Dicht Dran is uitgebracht door het Nürnberger-Spielkarten-Verlag. De Nederlandse editie is een uitgave van White Goblin Games.

Het spelmateriaal van Pittige Pepers bestaat uit 100 speelkaarten, genummerd van 1-100. Op elke kaart staan verder 1-3 chilipepers, de plus- of minpunten waarmee je dit spel wint of verliest. Iedere speler krijgt een verzamelkaart, waarop hij zijn scorestapel met gewonnen doelkaarten bewaart.

Aan het begin van het spel wordt een kring van 6 kaarten op tafel gelegd. De 1 en de 100 staan vast en liggen tegenover elkaar, de andere kaarten worden willekeurig bepaald. De linkerbuurman van de 1 wordt naar het midden van de kring geschoven. Dit is de doelkaart van de eerste ronde (33 op de onderstaande afbeelding). Hierdoor ontstaat een opening in de kring, tussen de 1 en de linkerbuurman van de doelkaart (53 op de afbeelding). De overige 94 kaarten worden geschud. Iedere speler krijgt 8 handkaarten. De overige kaarten vormen de trekstapel.

De spelers spelen een gedekte kaart die ze tegelijk omdraaien. De speler met het kleinste verschil met de doelkaart legt laatstgenoemde op zijn verzamelkaart (bij een gelijk verschil wint de hoogste kaart). Hij legt zijn gespeelde kaart op de lege plek van de doelkaart. De andere spelers leggen hun kaarten op een centrale aflegstapel. Viel de waarde van hun kaarten in de opening van de kring (zie de getallen op de buren van de doelkaart), dan is er niets aan de hand. Viel de waarde buiten de opening, dan moeten zij het afgebeelde aantal pepers aan handkaarten trekken.

In de volgende ronde wordt de kaart in het midden van de kring naar buiten geschoven. De eerstvolgende kaart wordt naar binnen geschoven. Dit is de nieuwe doelkaart.

Het potje is voorbij wanneer iemand geen handkaarten meer heeft of wanneer de trekstapel is verbruikt. Dan tellen de pepers op de scorestapels als pluspunten en de pepers op de resterende handkaarten als minpunten. Na twee potjes is de winnaar bekend.

Ten slotte

Door de combinatie van gedekt kiezen, afleggen op basis van getallen en scoren op basis van symbolen is het haast onmogelijk om niet te denken aan Wolfgang Kramer’s klassieker 6 Nimmt!/Take 5!. Als de inhoud jouw geheugen niet opfrist, doet de vormgeving van de kaarten het wel. Pittige Pepers loopt dus niet over van originaliteit, maar is toch een geslaagde en leuke uitbreiding van deze kaartspellenfamilie. Wanneer de doelkaart buiten de veilige bandbreedte valt ontstaat spanning: ga ik voor de pluspunten van de doelkaart, of kies ik voor de veilige weg? Deze spanning geeft dit vlotte en luchtige spel voldoende pit om regelmatig als tussendoortje op tafel te komen. Uiteraard is het spel geluksafhankelijk, zeker in de eindfase wanneer je met een minimale kaarthand speelt. Pittige Pepers werkt vanaf drie spelers, maar is met een grotere bezetting beter op smaak.