Coöperatieve spelsystemen waren in het verleden vooral een dingetje van managementtrainers en rollenspelers. In 2000 werd de bordspelende mens getrakteerd op Knizia’s sfeervolle In de Ban van de Ring. In 2009 explodeerde de populariteit van deze spelsoort met de komst van het coöperatieve bordspel Pandemie. Dit ziekelijk leuke spel was meteen een hit bij duizenden spelliefhebbers. De auteur van Pandemie schaafde aan het spelsysteem, vond een ander thema en legt twee jaar later Het Verboden Eiland op tafel.
Het speelveld van Het Verboden Eiland bestaat uit 24 losse tegels, met sfeervolle afbeeldingen en spannende namen. De fantasie van de vertalers kent geen grenzen, er is zelfs een tuin met loeiende wolven. Weer eens wat anders dan melkkoeien. Op de achterkant van elke tegel vind je de overstroomde kant.
Op sommige tegels is het startveld van een speelfiguur gemarkeerd. Hier beginnen de pionnen van de spelers het spel. Andere tegels bevatten de vindplaatsen van vier verschillende schatten. Elke schat komt op twee verschillende tegels voor. Een schat heeft een eigen plastic miniatuur. De schatten vind je ook terug op de speelkaarten, die je op de vindplaats moet inleveren om de schat te vinden. Er zijn ook kaarten met een bonusactie (een helikopter om snel te bewegen en een zandzak om overstroomde tegels droog te leggen).
Een andere belangrijke tegel is de landplaats. Wanneer de spelers alle schatten hebben gevonden, moeten ze via deze tegel het eiland verlaten. Als dit lukt, hebben ze het spel gewonnen. Dit is lastiger dan het lijkt, omdat het spelsysteem via overstromingskaarten het eiland onder de golven wil laten verdwijnen. Bij de eerste overstroming zorgt een tegel voor niets ergers dan natte voeten. Wanneer een overstroomde tegel nogmaals wordt overspoeld, verdwijnt de tegel uit het spel. Aan het begin van het spel zijn al zes tegels overspoeld. De druk zit er dus vanaf de start op.
Iedere speler krijgt aan het begin van het spel een avonturierkaart en de bijpassende pion. Elke pion begint op zijn eigen starttegel. Op de avonturierkaart vind je de speciale vaardigheden van jouw speelfiguur. Iedere speler begint het spel met twee schatkaarten.
De spelers komen in klokrichting aan de beurt. In jouw beurt voer je maximaal drie acties uit. Voor één actiepunt mag je jouw speelfiguur naar een horizontaal of verticaal aangrenzende tegel verplaatsen. Sommige avonturiers hebben een bewegingsbonus. Voor één actiepunt mag je een overstroomde tegel naast of onder jouw speelfiguur droogleggen. De ingenieur mag zelfs twee tegels droogleggen, de verkenner een diagonaal aangrenzende tegel. Voor één actiepunt schenk je één schatkaart aan een medespeler op dezelfde tegel. De koerier mag ook schenken aan een medespeler op een andere tegel. Ten slotte mag je voor één actiepunt vier gelijke schatkaarten inleveren op een vindplaats van deze schat en de miniatuur van deze schat voor je neerzetten.
Aan het einde van jouw beurt trek je twee nieuwe schatkaarten. De handlimiet is vijf kaarten. Tussen de schatkaarten zitten ook drie kaarten met de zorgwekkende tekst ‘het water stijgt!’. Als je deze kaart trekt, gaat de waterstand één niveau omhoog. Vervolgens moet je alle overstromingskaarten van de aflegstapel schudden en bovenop (!) de trekstapel met overstromingskaarten leggen. Dit betekent dat de op dat moment overstroomde tegels vanaf de volgende spelerbeurt in gevaar zijn!
Na jouw beurt kruip je even in de huid van het spelsysteem en trek je het door de waterstand aangegeven aantal overstromingskaarten van de trekstapel. Trek je de kaart van een droge tegel, dan draai je de tegel naar de overstroomde kant. Trek je de kaart van een al overstroomde tegel, dan verdwijnt deze tegel meteen uit het spel. Een aanwezige pion zwemt naar een naburige tegel. Als dit niet kan, hebben de spelers het spel meteen verloren. Dit lot staat ze ook te wachten wanneer de tegel met de landplaats of de laatste vindplaats van een nog niet ontdekte schat onder de golven verdwijnt. De spelers hebben ook verloren wanneer de watermeter het doodshoofd bereikt.
Mijn geklets over verliezen werkt niet motiverend? Gelukkig kun je dit spel ook winnen! Vind de vier schatten, verplaats alle pionnen naar de landplaats en speel een helikopterkaart. Dit is minder eenvoudig dan het klinkt.
Ten slotte
Voor liefhebbers van Pandemie is de hierboven geplaatste beschrijving bekende kost. Zij herkennen in het spelverloop van Het Verboden Eiland een vereenvoudigde variant van hun geliefde spelsysteem. Verwar eenvoud in dit geval niet met te simpel of te gemakkelijk. Ook bij Het Verboden Eiland is het een uitdaging om het spelsysteem te verslaan. De moeilijkheidsgraad hangt af van de beginstand van de watermeter, de plaatsing van de belangrijke tegels en de samenstelling van de groep avonturiers. Als je hier een beetje handig mee goochelt, houd je het spel aantrekkelijk voor verschillende soorten spelers. Ook met kinderen speelt Het Verboden Eiland lekker weg.
Vanzelfsprekend is Het Verboden Eiland gevoelig voor de valkuil van deze spelsoort. Als er een dominante ‘wannabe spelleider’ aan tafel zit (‘doe dit’, ‘doe dat’…..), kan dit het speelplezier van de andere spelers negatief beïnvloeden. Gelukkig is een oplossing snel gevonden: met een lap stof en wat duct tape krijg je de ongevraagde regisseur wel stil.
Dit vlotte, mooi uitgevoerde en zeer prettig geprijsde bordspel is wat mij betreft een aanwinst voor het coöperatieve genre.
Leeftijd: vanaf 8 jaar
Speelduur: 30 minuten
