Heersers van de Nijl is de Nederlandse uitvoering van een kaartspel van de Amerikaanse uitgever Minion Games. De eerste oplage van het Amerikaanse origineel was berucht om zijn kwetsbare speelkaarten. De eerste potjes waren genoeg voor ernstige slijtage. White Goblin Games heeft dit probleem opgelost, de kwaliteit van hun kaarten is prima. De Goblins hebben ook de verpakking fors verbeterd en de inhoud aangevuld met een leuke uitbreiding. De Nederlandse editie heeft uitstekend spelmateriaal.
Het spelmateriaal bestaat uit 98 gewaskaarten in zeven soorten. Denk daarbij aan papyrus, graan, druiven enzovoort. De bruine gewaskaarten hebben een identiteitscrisis: in de regels heten ze dadels, op de kaarten wonderbonen. Er zijn verder 21 speculatiekaarten, waarop telkens twee gewassen zijn afgebeeld. Het speleraantal bepaalt welke gewas- en speculatiekaarten meedoen. Deze kaarten worden geschud en vormen een trekstapel. De 14 steenkaarten en drie monumenten komen pas aan bod in de uitbreiding. De vloedkaart is als het ware een klein speelbordje waarop kaarten worden gespeeld. De drie dubbelzijdige seizoenkaarten worden gebruikt om het verloop van de seizoenen bij te houden. Ten slotte is er nog een sprinkhanenplaag, die elk seizoen door de kaartstapel wordt geschud. Iedere speler begint het spel met vijf handkaarten.
Het spel duurt 2-6 seizoenen, afhankelijk van het speleraantal. Elk seizoen wordt de stapel met gewassen en speculatiekaarten uitgeput. De spelers zijn na elkaar aan de beurt. Een spelerbeurt bestaat uit vijf fasen.
In de vloedfase leg je de bovenste kaart van de trekstapel open op de vloedkaart. Deze kaart bepaalt allereerst welke akkers deze beurt worden geoogst (fase 2) en met welke kaarten je deze beurt niet mag planten of speculeren (fase 4). Heeft de vorige speler in zijn beurt gespeculeerd, dan bepaalt de actuele vloedkaart over zijn succes. Komt het getoonde gewas overeen met zijn speculatiekaart(en), dan mag hij per succesvolle speculatiekaart drie kaarten van de stapel trekken.
In de oogstfase wordt het op de vloedkaart afgebeeld gewas geoogst. De eigenaar van de desbetreffende akker legt één van zijn gewaskaarten op zijn scorestapel. Is de vloedkaart een speculatiekaart, dan worden beide gewassoorten geoogst. De gelukkige oogster kan overigens ook een andere speler zijn.
In de handelfase mag je twee ongewenste kaarten uit jouw hand en/of scorestapel afleggen om één kaart van de stapel te trekken, of mag je een nieuwe vloedkaart trekken en meteen een nieuwe oogst activeren. Deze handelstrucs mag je desgewenst meerdere keren uitvoeren. Dit is op het juiste moment een geschikt instrument om het geluk een handje te helpen.
In de akkerfase mag je gewaskaarten op jouw akkers planten, of met speculatiekaarten speculeren op de vloedkaart van de volgende speler. Het is verboden om kaarten te spelen met het gewas van de actuele vloedkaart. Je kunt op drie manieren gewassen planten:
- Speel twee of meer gewassen van dezelfde soort op een nieuwe akker. Bezit een medespeler al een akker van deze gewassoort, dan moet jouw nieuwe akker uit meer kaarten bestaan. De gewaskaarten van jouw medespeler gaan dan zonder genade naar de aflegstapel.
- Speel exact twee kaarten van verschillende soorten. Met één van deze kaarten mag je een bestaande akker uitbreiden, met de tweede kaart moet je een piepkleine nieuwe akker beginnen. Dit is niet mogelijk wanneer een medespeler al een akker van de tweede soort bezit.
- Breid jouw bestaande akkers uit met gewaskaarten.
In de vijfde fase trek je twee handkaarten van de stapel en verdwijnt de actuele vloedkaart naar de aflegstapel.
Als tijdens de bovengenoemde fasen de sprinkhanenplaag opduikt, wordt het spel kort onderbroken. Deze plaag vernietigt de grootste akker(s) in het spel. De desbetreffende kaarten gaan naar de aflegstapel.
Het spel eindigt wanneer de trekstapel even vaak is doorlopen als het aantal spelers. Dan sorteren de spelers de gewaskaarten in hun scorestapels. Je vormt van elke soort een aparte stapel. Daarna leg je deze stapels in een rij. De stapel met de minste (waaronder nul) kaarten links, daarna in oplopende volgorde naar rechts. De speler met de meeste kaarten in zijn linker stapel is de winnaar. Bij een gelijke stand vergelijken de desbetreffende spelers de volgende stapel enzovoort.
De meegeleverde monumentenuitbreiding introduceert steenkaarten en drie monumenten. Eerstgenoemden worden door de kaartstapel geschud. Wanneer je steenkaarten ‘plant’ moet je een monument nemen. De monumentkaart pak je uit de voorraad, of je pakt de kaart van de vorige eigenaar door meer steenkaarten te spelen dan hij heeft liggen. Wat doen de monumenten? Met de Sfinx mag je twee kaarten per akker oogsten. De Obelisk levert extra kaarten op. De Muur beschermt jouw akkers en monumenten, omdat een overname nu met een meerderheid van minimaal twee kaarten moet gebeuren.
Ten slotte
Ik had al enige ervaring met de eerste Amerikaanse editie en ben blij dat ik mijn speelplezier kan verlengen met deze mooi en professioneel uitgevoerde Nederlandse versie. Heersers van de Nijl is een toegankelijk en vlot verzamelspel met een smaakvolle vormgeving. In een half uurtje hoop je dat het lot je gunstig gezind is, veeg je akkers van medespelers van tafel, onderga je hun wraak en probeer je een mooie score op te bouwen onder het Kniziaanse scoresysteem. Heersers van de Nijl is luchtig en geluksafhankelijk, maar ook spannend, interactief en per saldo vreselijk leuk.
De Nederlandse editie van White Goblin Games is prachtig uitgevoerd en door de meegeleverde uitbreiding zijn winkelprijs meer dan waard. Qua diepgang en speelplezier moet dit spel concurreren met kaartspelletjes die i.h.a. vijf eurootjes goedkoper zijn. Dit lijkt mij met deze uitvoering echter geen onoverkomelijke hobbel.
Leeftijd: vanaf 8 jaar
Speelduur: 30 minuten
