In de 19e eeuw stichtte Sir Thomas Raffles de handelspost waarmee het fundament van Singapore werd gelegd. De handelspost bestaat aan het begin van dit spel uit vier startgebouwen en zes lege landtegels, die elk zes bouwkavels bevatten. Op deze kavels stichten de spelers nieuwe gebouwen, waar ze acties uitvoeren om goederen, geld en winstpunten te verdienen. Er zijn normale en illegale gebouwen. Laatstgenoemden beloven via de opiumhandel mooie opbrengsten, maar de sterke arm der wet kan hard toeslaan. Iedere speler begint het spel met een bescheiden startkapitaal, één arbeider en een handvol eigendomsfiches. Iedere speler krijgt aan het begin ook nog een gebouw, dat hij tegen betaling op een vrije bouwkavel legt en met een eigen fiche markeert. De overige gebouwtegels liggen op een open stapel, die zo is opgebouwd dat de ‘grote jongens’ later in het spel opduiken.
Aan het begin van elke ronde is de speler met de minste punten de Raffles-speler. Raffles legt de nieuwe gebouwtegels van deze ronde klaar (aantal spelers + 1) en legt van iedere speler een eigendomsfiche op een vrije kavel. Raffles is ook de startspeler. Hij voert als eerste zijn beurt uit, daarna volgen de medespelers in klokrichting.
De actieve speler kiest één van de beschikbare gebouwtegels, legt deze op de vrije bouwkavel met zijn fiche en verbindt dit gebouw met een aangrenzend gebouw door middel van een straat. Je moet het op de bouwkavel afgebeelde bedrag betalen. Als je niet genoeg geld hebt, betaal je met winstpunten. Als je een illegaal gebouw bouwt, moet je een schijfje uit een stoffen zakje trekken. Deze zak bevat aan het begin 16 zwarte en 2 witte schijfjes. De zwarte schijfjes bewaar je voor jouw scherm. Als je een wit schijfje trekt, wordt het spel onderbroken voor een politie-inval. Als de laatste speler van de ronde geen trek heeft in een van de overgebleven gebouwtegels, mag hij voor 1 pond de bovenste tegel van de stapel kopen.
Na het bouwen mag de actieve speler zijn arbeider verplaatsen. Deze loopt via de straten, die je tijdens jouw beurt voor 1 pond per stuk kunt bijplaatsen. De arbeider mag maximaal drie stappen zetten en daarbij maximaal drie verschillende gebouwen activeren. Als je een gebouw van een medespeler activeert, krijgt de eigenaar 1 winstpunt. Je kunt in de loop van het spel een tweede arbeider bemachtigen. Deze levert geen extra stappen en acties op, maar maakt geografische gespreide actiecombinaties mogelijk.
De gebouwen zijn de actiemotor van het spel. Hier verzamel je het geld en de goederen (thee, baksteen, textiel en opium), die je via ruilacties probeert te veredelen tot bij voorkeur veel winstpunten. De krenten in de gebouwenpap duiken pas in de eindfase op. Dan is het zaak om snel de optimale routes te herkennen en ze resultaatgericht in te zetten. Een flexibele tactische speelstijl is gevraagd.
Met de illegale gebouwen kun je veel punten verdienen, maar loop je ook enig risico. Bij een inval moet de speler met de grootste som van zwarte schijfjes en opiumblokjes namelijk een forse boete betalen en de helft van zijn opiumvoorraad inleveren. Deze straf is uitgerekend in de Nederlandstalige regels fout omschreven. Slordig!
Het spel is voorbij wanneer er onvoldoende gebouwen over zijn. Een blik op het scorespoor maakt duidelijk wie zijn handeltjes in de boven- en de onderwereld het beste heeft gecombineerd.
Ten slotte
In Singapore draait het om het efficiënt verzamelen van grondstoffen en het veredelen tot winstpunten. Dit is voor de gemiddelde spelliefhebber op zich bekende kost. Singapore doet er een smaakje bij, middels de illegale gebouwen. De snelle weg naar de winst is aanlokkelijk, maar als het op een ongelukkig moment fout gaat, kun je daar echt last van hebben. De illegaliteit is overigens geen dominant spelelement.
Ik ben gecharmeerd van de plaatsing van de gebouwen. Hierdoor kan de speler met de minste punten de leiders goed dwarszitten. Verder voorziet de spreiding van de gebouwen en het rondlopen van de arbeiders de actiemotor van een geslaagd ruimtelijk aspect, met zijn eigen logistieke uitdagingen. In de eindfase oogt het bord een tikje druk en moet je ervoor waken dat de actiesymbolen niet door wegen en fiches aan het zicht worden onttrokken.
Ik vind Singapore per saldo een geslaagde grondstoffenveredelaar met een leuke ruimtelijke twist.
Op het weblog van de auteur vind je een artikel over het ontstaan van dit spel.
Leeftijd: vanaf 12 jaar
Speelduur: 90 minuten