Via Romana

Kom, dappere centurio‘s, breng Gallië onze beschaving. Bouw forten, en weet dat elke stap die u zet een mijlpaal waard is. Leer deze barbaren dat alle wegen in Rome hun oorsprong kennen.

Iedere centurio begint het spel met het bouwen van een fort. Op het bord zijn de mogelijke bouwplaatsen aangegeven, met de contouren van de wegen ertussen. Het land is in vijf provinciën opgedeeld. Elke provincie heeft een eigen kleur, en biedt plaats aan vier mogelijke bouwplaatsen.

Op het bord ontwikkelt zich een positiespel, gestuurd door kaarten. Met twee kaarten van de provinciekleur mag je een fort bouwen (mits er nog een vrije bouwplaats is). Vanuit forten (ook van een andere speler) mag je wegen bouwen met je mijlpalen. Hiervoor gebruik je ook een kaart met de provinciekleur. Voor wegen die door twee provincies voeren, kun je uit beide kleuren kiezen. Heeft de kaart ook nog het symbool van de bouwplaats van waaruit gebouwd wordt, dan mogen twee mijlpalen neergezet worden. Als laatste mogelijkheid mag je tijdens het bouwen van mijlpalen twee verschillend gekleurde kaarten als joker gebruiken.

het speelbord – persfoto Goldsieber

Bij alle bouwplaatsen liggen puntenfiches van laag naar hoog opgestapeld. Zijn twee bouwplaatsen en alle wegvakjes ertussen bebouwd, dan wordt er onmiddellijk gewaardeerd. De speler die het meeste op dit traject heeft gebouwd, mag het bovenste fiche van een van deze bouwplaatsen pakken. Dit vormt een belangrijk onderdeel van je uiteindelijke score. De overige spelers krijgen als troostprijs één kaart per bijgedragen mijlpaal en fort. Alleen deze kaarten komen uit een open aanbod (de kaarten die je elke beurt krijgt, komen van een dichte stapel). Dit kan een belangrijke drijfveer zijn om een ander toch te helpen punten te scoren. Aan de andere kant mag je maar een beperkt aantal kaarten in je hand houden, en kunnen waarderingen dus ook erg ongelegen komen.

Omdat we allemaal weten dat niet heel Gallië bezet kan worden, stopt het spel nadat een aantal trajecten is volgebouwd. De speler die dit doet, scoort bonuspunten. De ronde wordt nog wel ten einde gespeeld. Dan zijn alle forten net zoveel waard als het bovenste puntenfiche dat erbij ligt.

Daar bovenop valt nog een flinke bonus te verdienen met je geheime opdracht, waarvoor je puntenfiches moet verzamelen uit de afgebeelde provincies.

Ten slotte

Het spel kent de nodige frustraties. Andere spelers die net eerder een fort of traject afbouwen, het feit dat de punten die bij jouw forten liggen zo populair zijn dat bij waarderingen daar steeds van gepakt wordt (zodat jouw forten minder waard worden), of simpelweg kaarten die niet meewerken. Toch is er nog ruimte voor tactiek. En lukt helemaal niets, na een half uur tot een uurtje (afhankelijk van het aantal spelers) kun je al revanche nemen.

Uiteraard is dit spel geen zware kost, en het is daarmee dus ook een leuk familiespel. De stripachtige vormgeving vind ik geslaagd, alleen is het jammer dat de markeringen voor afgeronde trajecten niet erg stabiel zijn. Eigenlijk blijven ze alleen lekker staan als de staander, waarin ze geplaatst worden, ondersteboven neergelegd wordt. Maar dat mag het speelplezier gelukkig niet drukken.